Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

Ανακοίνωση Villa Amalias

   Σήμερα 20-12-2012 η αστυνομία εισέβαλε στη Βίλλα Αμαλίας . Με πρόσχημα μια καταγγελία για διακίνηση ναρκωτικών, παρουσία εισαγγελέα, έγινε έρευνα .Τα ευρήματα ήταν αστεία. Παρ΄όλα  αυτά ο Δένδιας δηλώνει πως από αυτά αποδεικνύεται ότι η Βίλλα υπήρξε κέντρο ανομίας για 22 χρόνια και επιτέλους ο νόμος,  με τη «γενναία πολιτική βούληση» του Σαμαρά, αποκαθίσταται.
Με ποια λογική ακροβασία μπορούν άδεια μπουκάλια μπύρας να χαρακτηριστούν «υλικά κατασκευής μολότοφ» ;  Σ’ ένα χώρο που  λειτουργεί συναυλιάδικο και καφενείο είναι παράλογο να υπάρχει μεγάλος αριθμός άδειων μπουκαλιών μπύρας ; Τι θα πει «εύφλεκτο υλικό»;  Μήπως μιλάνε για τα υγρά καθαρισμού της τυπογραφικής μηχανής  που λειτουργεί στη κατάληψη;  Να μιλήσουμε για τις αντιασφυξιογόνες μάσκες, που κάθε διαδηλωτής που σέβεται την υγεία του, οφείλει να διαθέτει.  Να πούμε για τα στοιχειώδη μέσα αυτοπροστασίας (δυναμιτάκια , σφεντόνες  κτλ) σ’ ένα χώρο που έχει επανειλημμένα δεχθεί επιθέσεις παρακρατικών συμμοριών (εμπρησμοί, μαχαιρώματα, ξυλοδαρμοί), με αποκορύφωμα το 2008 που ο τότε υπουργός δημοσίας τάξης Μαρκογιαννάκης επισκέφτηκε τους "κατοίκους" του Άγιου Παντελεήμονα και λίγα λεπτά μετά την αποχώρηση του δεχτήκαμε επίθεση...
 
Με πρόσχημα λοιπόν την έρευνα, επιχειρούν μια παγία ονείρωξη τους:  Την εισβολή σ’ ένα χώρο  που για αυτούς είναι ένα από τα χωροταξικά σύμβολα όλων όσων στέκονται εχθρικά, απέναντι σε ότι αντιπροσωπεύει την κυριαρχία, την επιβολή, την αποστείρωση, την αδιαφορία, την παραίτηση, την υποταγή. Σε αυτό έχουν δίκιο. Αυτοί είμαστε. Εμείς και οι χιλιάδες διαδηλωτές , αγωνιστές ,καταληψίες ,απεργοί, μαχητές των δρόμων. Είμαστε οι άστεγοι και οι ανέστιοι, οι πανκς και οι αλήτες, οι χορτοφάγοι και οι φεμινίστριες , οι ξενύχτηδες και οι εργάτες, οι πένητες και οι αδικημένοι, τα θύματα του ρατσισμού και οι εκδικητές του άδικου. Ο υπουργός μας χαρακτήρισε εστία ανομίας .…
   Και τώρα ας μιλήσουμε σοβαρά. Η Βίλλα Αμαλίας είναι μια πρόταση οργάνωσης,  που στον καιρό του μνημονιακού κανιβαλισμού έπρεπε να αντιμετωπιστεί . Η επίθεση του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας,  προϋποθέτει την καταστροφή των όποιων δομών του. Η απαξίωση των εργατικών  κεκτημένων και των συνδικάτων , οι όποιες δομές αλληλεγγύης και ανυπακοής  , τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα είναι στο στόχαστρο. Η ακροδεξιά ατζέντα που έχει επικρατήσει από την αρχή της κρίσης,  ξεκίνησε με τις δηλώσεις περί υγειονομικής βόμβας του Λοβέρδου, ενάντια στους απεργούς πείνας της Υπατίας . Συνεχίστηκε με την στοχοποίηση των μεταναστών (τείχος Έβρου, στρατόπεδα συγκέντρωσης, Ξένιος Ζευς), τη διαπόμπευση των εξαρτημένων οροθετικών, συνεπικουρούμενη από την ακροδεξιά βία ενάντια σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, μικροπωλητές. Ο βασανισμός των αντιφασιστών της μοτοπορείας στη ΓΑΔΑ και οι επιθέσεις στις καταλήψεις και η άγρια καταστολή οποιασδήποτε εργατικής η κοινωνικής διεκδίκησης, δεν αφήνουν αμφιβολία ότι ο αντίπαλος έχει συγκροτήσει ένα συμπαγές μπλοκ, απέναντι στο οποίο οφείλουμε να αντισταθούμε.
   Είμαστε εδώ και 22 χρόνια σε ένα κτήριο που είχαν εγκαταλείψει για δεκαετίες. Το συντηρούμε και του δίνουμε ζωή.  Είμαστε μια κατάληψη που έχει πάντα τις πόρτες ανοιχτές σε ομάδες, άτομα και εγχειρήματα που προάγουν τον αντιεμπορευματικό πολιτισμό, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τους κοινωνικούς, αντιφασιστικούς  και ταξικούς αγώνες. Η  Βίλλα Αμαλίας δίνει μια σοβαρή μάχη για να προστατέψει όχι δέκα ντουβάρια, αλλά τις επιθυμίες τα όνειρα και τις ελπίδες για μια ζωή πιο ελεύθερη για όλους.
   Καλούμε όλους όσους βρίσκουν κομμάτι του εαυτού τους στην πολύχρονη λειτουργία της κατάληψης να δώσουν μαζί μας αυτή την κρίσιμη μάχη.
Σε αυτό το μύλο οι δήμιοι-δον κιχώτες επιτίθενται ενώ στην πραγματικότητα κυνηγάνε ιδέες. Αυτές είναι οι ανομίες για αυτούς. Κυνηγάνε χίμαιρες  θα εισπράξουν εφιάλτες.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙΩΝ ΤΗΣ ΒΙΛΛΑ ΑΜΑΛΙΑΣ

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΠΟΡΕΙΑ 1/12 • 12:00 • ΠΛ.ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

Σε μια νομιμότητα, που μας λεηλατεί τη ζωή, παραμένουμε εστίες ανομίας.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι είναι κομμάτια απελευθερωμένου χωροχρόνου. Είναι θραύσματα ουτοπίας, μέσα στην κοινωνική ερημοποίηση που επιβάλλουν οι κυρίαρχοι. Είναι κοινωνικά αναχώματα απέναντι στο φασισμό. Μέσα τους κυοφορείται ο σπόρος της ανατροπής. Σε αυτούς τους χώρους πειραματιζόμαστε, με τις δομές που οραματιζόμαστε. Προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε την αντιεμπορευματική, αυτοοργανωμένη έκφραση, μέσα από συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις. Δημιουργούμε εστίες αντιπληροφόρησης, μέσα από ραδιοφωνικές συχνότητες και διαδικτυακά εγχειρήματα. Αναπτύσσουμε τη συλλογική αυτομόρφωση, με μαθήματα, ανοιχτά σε όλους. Αναπτύσσουμε την κοινωνική αλληλεγγύη, με ιατρεία και συλλογικές κουζίνες. Έτσι δημιουργούμε σιγά σιγά, σε κάθε πόλη και γειτονιά, τις σχέσεις και τις ιδέες που θα ανατρέψουν το καθεστώς δουλείας, που μας έχει επιβληθεί.

ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ


ΑΥΤΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ

Η καταστολή στην κατάληψη Δέλτα, αλλά και σε όλα τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα σε όλη την χώρα (Δράκα, Apertus,Αφροδίτης 8), είτε αυτή προέρχεται απευθείας από την κρατική γραμμή, είτε μέσω κάθε λογής παρακρατικών οργανώσεων, έρχεται να προστεθεί σε μια μεγάλη λίστα επιθέσεων στην κοινωνία, με αποκορύφωμα τα αντιεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα, που μας επιβάλλουν τα τελευταία χρόνια. Η συνεχής και παραδειγματική επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου στο σύνολο των ανθρώπων που αντιστέκονται, μόνο στόχο έχει τον εκφοβισμό και την παύση κάθε ανατρεπτικής πρακτικής και φωνής. Με όπλα τους τον αποπροσανατολισμό και τον τρόμο, προσπαθούν να μας καταστήσουν άβουλους υπηκόους τους, για να μπορέσουν να στρώσουν το δρόμο προς μια ολοκληρωτική κοινωνία.


συντονισμός καταλήψεων, αυτοοργανωμένων χώρων και στεκιών αθήνας, σύντροφοι-συντρόφισσες

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους

Κάθε κατάληψη που δημιουργείται αποτελεί έναν ακόμη σπόρο ανατροπής και ελευθερίας
Οι κοινωνικοί αγώνες αποτελούν για το κράτος έναν εχθρό που φροντίζει να πολεμά με κάθε τρόπο. Κομμάτι αυτών των αγώνων είναι και οι κατειλημμένοι/αυτοοργανωμένοι χώροι που με το λόγο και τη δράση τους αποτελούν πεδίο ζύμωσης και συλλογικοποίησης των αγώνων. Οι καταλήψεις δεν ενοχλούν το κράτος απλά επειδή κάποια άδεια κτίρια καταλαμβάνονται αλλά επειδή εχθρεύονται τις κρατικές λογικές και πρακτικές καθώς λειτουργούν με πρόσημα ισότητας, αλληλεγγύης, αυτοοργάνωσης και αγώνα, στεγάζοντας και δραστηριοποιώντας άτομα και συλλογικά εγχειρήματα.
Η κατάληψη Δέλτα στην Θεσσαλονίκη αποτελεί μια ακόμη κατάληψη που δέχθηκε την ολομέτωπη επίθεση των κρατικών μηχανισμών, των δημόσιων υπηρεσιών που εκκίνησαν την διαδικασία έξωσης, τις ειδικές αστυνομικές δυμάμεις που εισέβαλαν βίαια και με καλυμμένα πρόσωπα, τις εισαγγελικές αρχές που, σε αγαστή συνεργασία, μαγείρεψαν στημένες και βαριές διώξεις. Δεν ήταν η πρώτη, μιας και μόνο τα τελευταία δύο χρόνια καταστάλθηκαν μια σειρά από κατειλλημένα/αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, όπως το Κ*BOΞ (το οποίο ανακαταλήφθηκε), η κατάληψη της Παντείου από την οποία ο πρύτανης εξασφάλησε υπουργική καρέκλα, η Apertus στο Αγρίνιο, η Δράκα στη Κέρκυρα, η Αφροδίτης 8 στη Βέροια, η Δημοτική Αγορά Κυψέλης. Και δεν είναι βέβαια η τελευταία μιας και η επεικείμενη καταστολή απειλεί μια σειρά από καταλήψεις με σημαντικότερο παράδειγμα την κατάληψη Σκαραμαγκά επί της Πατησιών.
Σε μια πολιτικοοικονομική συνθήκη όπου η εξουσία χάνει διαρκώς την κοινωνική συναίνεση όσον αφορά την δυνατότητα επιβολής της πάνω στον κοινωνικό ιστό, οι καταλήψεις είναι φυσικό να κατέχουν πρωταρχικό ρόλο στα κατασταλτικά της σχέδια, αφού με τις λειτουργίες τους δημιουργούν συνθήκες ρήξης και ανοιχτής αντιπαράθεσης με αυτήν. Η κρατική καταστολή μπορεί να χτυπά τις υποδομές τους, δηλαδή τα ίδια τα κατειλημμένα κτίρια, στοχεύει όμως ουσιαστικά στις δομές και τις οριζόντιες σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα τους. Σε εποχές όπου η στέγαση, η επιβίωση με αξιοπρέπεια, οι συντροφικές σχέσεις κλονίζονται από τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, οι καταλήψεις αποτελούν παράδειγμα και αποτελεσματικό τρόπο δράσης μέσω των αυτοοργανωμένων ιατρείων, των μαθημάτων αυτομόρφωσης, των κατειλημμένων ραδιοσυχνοτήτων και εστιών αντιπληροφόρησης, θεατρικών παραστάσεων, συναυλιών, προβολών, πολιτικών εκδηλώσεων. Απέναντι λοιπόν στους εκατοντάδες άστεγους που ολοένα αυξάνονται, οι μαζικές καταλήψεις άδειων και αχρησιμοποίητων δημόσιων κτιρίων αποτελούν ένα ενδεχόμενο το οποίο τρέμει το κράτος και η μεγάλη ιδιοκτησία. Απέναντι στα ορατά προβλήματα σίτισης μεγάλου μέρους της κοινωνίας, οι συλλογικές κουζίνες που στεγάζουν πολλές καταλήψεις, ανοιχτές σε κάθε άνθρωπο αποτελούν παράδειγμα κοινωνικής αυτοοργάνωσης και αλληλοβοήθειας. Απέναντι στην αποπολιτικοποίηση και στην επιβολή του κοινωνικού κανιβαλισμού μεταξύ ντόπιων και μεταναστών, μεταξύ εργαζομένων και ανέργων, μεταξύ ανθρώπων που έχουν χάσει τα πάντα με ανθρώπους που πασχίζουν να διατηρήσουν τα ελάχιστα, οι καταλήψεις στέκονται ανταγωνιστικά απέναντι στις σχέσεις κυριαρχίας που επιβάλλονται μες στο υπάρχον σύστημα.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη στους κατειλημμένους αυτοργανωμένους χώρους δεν είναι απλά μια πράξη στήριξης απέναντι σε εγχειρήματα και ανθρώπους που διώκονται, αλλά μια πράξη στήριξης του κοινωνικού αγώνα, των δομών και των υποδομών του. Αποτελεί μια αναγκαιότητα για κάθε άνθρωπο που επιθυμεί κάποτε η ισότητα να αντικαταστήσει την ιεραχία, η αλληλεγγύη την εκμετάλλευση, η ελευθερία την καταπίεση. Η επίθεση ενάντια στους κατειλλημένους/αυτοοργανωμένους χώρους είναι επίθεση εναντίον του κόσμου του αγώνα, είναι επίθεση εναντίον όλων μας.
Ως συνέλευση, δραστηριοποιούμαστε σε μία ποικιλόμορφη γειτονιά αποτελούμενη από μετανάστες, πολιτικούς πρόσφυγες, «περιθωριοποιημένα» κοινωνικά άτομα, καταληψίες, ιδιοκτήτες και νοικάρηδες. Αποτελώντας κομμάτι αυτής της ιδιόμορφης συνθήκης, προσπαθούμε να γίνουμε ένας ζωντανός κοινωνικός οργανισμός, μια οργάνωση γειτονιάς, με τις αναπόφευκτες αντιφάσεις και προβληματικές της μέσα στην οποία η διαφορετικότητα σε αντιλήψεις, καταβολές, ακόμα και τη γλώσσα αποτελεί πλούτο και η δυναμική τους σύνθεση το ζητούμενο διακύβευμα.
Έχοντας την συνείδηση ότι είμαστε ικανοί να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας, υπερασπιζόμαστε το κίνημα των καταλήψεων ως μέσο έμπρακτης αμφισβήτησης της κυριαρχίας και ως κομμάτι του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.
Ούτως ή άλλως, η εκκένωση μιας κατάληψης αποτελεί μόνο αφορμή ώστε να οχυρώσουμε τις δομές μας για να διατηρηθούν στο χώρο και το χρόνο.
Προτάσσουμε την αξία χρήσης, την από κοινού δράση, την αλληλοβοήθεια, για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Σάββατο 1 Δεκέμβρη 2012

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

12:00 πλατεία Βικτώριας

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών

ŞUNA İKNA OLMUŞ DURUMDAYIZ EŞİTLİK VE
ÖZGÜRLÜK DÜNYASI ANSIZIN GÖKTEN DÜŞMEYECEK,
O ZATEN ESKİ DÜNYANIN İÇİNDE TOHUM HALİNDE.
ŞİMDİDEN GÜÇLENDİKÇE YAYILDIKÇA VE YARATTIKÇA ORTAK ÇALIŞMA VE YAŞAM DENEYIMLERİNİ
BESLİYOR, Kİ BUNLAR BİZİ TOPLUMSAL ÖZNELER
OLARAK SAPTIYOR, MEVCUDİYETLE OLGUN BİR ÇATIŞMA,
SADECE GEDİKLER AÇARAK DEGİL, YIKIMI YARATACAK VE AYNI ZAMANDA YENİNİN YARATILMASI SORUMLULUGUNU
OMUZLARINA YÜKLEMEYEDE HAZIR.

DAYANIŞMA, İŞGALLERDE VE KURTARILMIŞ BÖLGELERDE

YÜRÜYÜŞ
CUMARTESİ 1/12/12
SAAT 12:00
VİKTORIA MEYDAN, NINDA

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα














Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Δελτιο Τυπου της Καταληψης του server ΕΚΠΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
 
Σήμερα, Δευτέρα 12 Νοεμβρίου, φοιτητές, εργαζόμενοι και μέλη ΔΕΠ του Ε.Κ.Π.Α. προχωρήσαμε σε κατάληψη του κτιρίου του Κέντρου Λειτουργίας και Διαχείρισης δικτύου, υλοποιώντας τις αποφάσεις των συλλογικών μας οργάνων και φορέων (ανάμεσα τους όλοι οι φοιτητικοί σύλλογοι του Ε.Κ.Π.Α.), μπλοκάροντας τις ηλεκτρονικές εκλογές για τη συγκρότηση του Συμβουλίου Διοίκησης του ιδρύματος.
Τα Συμβούλια Διοίκησης θα έρθουν να εφαρμόσουν το σύνολο του νόμου Διαμαντοπούλου με αποτέλεσμα τις απολύσεις εκατοντάδων εργαζομένων στο πανεπιστήμιο, την κατάργηση των δωρεάν φοιτητικών παροχών (σίτιση-στέγαση-βιβλία) και το τσάκισμα των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Η σημερινή κινητοποίηση αποτελεί συνέχεια ενός χρόνου αγώνων του φοιτητικού κινήματος για την ανατροπή και τη μη εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου. Ενός αγώνα ενάντια στην περαιτέρω επιχειρηματικοποίηση και αυταρχικοποίηση του πανεπιστημίου, καθώς και τη πλήρη κατάλυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του. Ενός αγώνα που δεν “καταλήγει ή υιοθετεί αντιδημοκρατικές πρακτικές” όπως έσπευσαν να “παπαγαλίσουν” τα ΜΜΕ και μια μερίδα αντιδραστικών καθηγητών που βρίσκονται στην ίδια γραμμή. Αντίθετα αποτελεί απάντηση σε αυτούς που θέλουν να εφαρμόσουν τη βάρβαρη αναδιαρθρωτική πολιτική στο πανεπιστήμιο.
 
Η στοχοποίηση, η κατασυκοφάντιση και οι διώξεις, όπως στην περίπτωση του πανεπιστημίου Αιγαίου, δεν μας τρομοκρατούν, μας εξοργίζουν!
 
  • Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας και απαιτούμε την παύση κάθε δίωξης προς τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας.
  • Καλούμε κάθε φοιτητή, κάθε εργαζόμενο και μέλος ΔΕΠ σε συνέλευση στο κτήριο της πληροφορικής την Τρίτη 13/11 στις 17:00 για τη συνέχιση και οργάνωση του αγώνα μας.
  • Απαιτούμε την οριστική ακύρωση των εκλογών για τα Συμβούλια Διοίκησης.
 
 
 
Υ/Γ: Το υπο κατάληψη κτίριο επισκέφθηκε τεχνικός απεσταλμένος απο τη Πρυτανεία του Ε.Κ.Π.Α. ο οποίος διαβεβαιώνει οτι δεν έχει προκληθεί καμία ζημιά στις εγκαταστάσεις. Αυτά για όσους βιάστηκαν να “ανησυχήσουν” για τη δημόσια πανεπιστημιακή περιουσία...

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΟΡΕΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΟΥΝΑΣ

Θεωρώντας το αγώνα για την απελευθέρωση των μη ανθρώπινων ζώων αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για την ολική απελευθέρωση, επιλέγουμε να στοχοποιήσουμε τη βιομηχανία γούνας που αιχμαλωτίζει και σκοτώνει εκατομμυρια μη ανθρώπινα ζώα κάθε χρόνο στο βωμό του κέρδους και της ανθρώπινης ματαιοδοξίας.

Στη προσπάθεια αυτή καλούμε κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια να συνδιαμορφώσει μαζί μας σε μια ανοιχτή συνέλευση τη Δευτέρα 12 Νοεμβρίου στις 6μμ στο Πολυτεχνείο Κτίριο Γκίνη τη διεξαγωγή μιας πορείας και ενδιάμεσων δράσεων ενάντια στη βιομηχανία γούνας μέσα στον επόμενο μήνα.

Να ξεκαθαρίσουμε πως η πορεία θα έχει σαφή αντιεξουσιαστικό χαρακτήρα και πως δεν χωράνε σε καμία περίπτωση κάμερες, δημοσιογράφοι, συνεργασίες με την αστυνομία, ρατσιστές, σεξιστές, ηλικιστές και προφανώς σπισιστές.


ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΟΡΕΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΟΥΝΑΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ 18.00 ΠΟΛΥΤΕΧΕΙΟ ΚΤΙΡΙΟ ΓΚΙΝΗ

«Η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες». Ένα επιχείρημα του οποίου η συστηματική αναπαραγωγή και η σκόπιμη αοριστία -όπως συμβαίνει με όλα τα συνθηματικού χαρακτήρα επιχειρήματα- επιδιώκει να τελματώσει τον αντίλογο, να απονευρώσει οποιοδήποτε αντιδραστικό αντανακλαστικό και να εξουδετερώσει την παραμικρή εστία αντίστασης.

Με πλήρη πολιτική κάλυψη και με πρόσχημα την «ανάγκη να βγει η χώρα από την κρίση», μικρά και μεγάλα αφεντικά έχουν βρει σήμερα μία ακόμα αφορμή για να εξαπολύσουν νέες επιθέσεις και να διεκδικήσουν για λογαριασμό τους ακόμα μεγαλύτερα μερίδια από τη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπειά μας.

Η κρίση του πολιτικοοικονομικού συμπλέγματος δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά μια ιδανική ευκαιρία προκειμένου και το τελευταίο γρανάζι του συστήματος εξουσίας να διεκδικήσει για τον εαυτό του όχι απλά τη διατήρηση του ρόλου του, αλλά και την ενίσχυσή του. Είναι αυταπόδεικτο ότι, για την επίτευξη αυτού του στόχου, θα χρησιμοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα μέσα. Κυρίως εκείνα -τα «θεμελιώδη»- που επιβεβαιώνουν το χαρακτήρα και τη φύση του συστήματος: βία, τρομοκρατία, καταστολή.

Στο όνομα της ισοπεδωτικής ανάγκης επιβίωσης του συστήματος, η ζωή, η ελευθερία και η αξιοπρέπεια γίνονται εμπόρευμα, βιομηχανική πρώτη ύλη, παραγωγικός πόρος. Οι διαστάσεις αυτής της διαδικασίας ξεφεύγουν από τα όρια οποιασδήποτε περίτεχνης λεκτικής διατύπωσης. Το αίμα που χύνεται δεν είναι εικονικό.

Η βιομηχανία της γούνας είναι αναπόσπαστο και απολύτως χαρακτηριστικό κομμάτι του εξουσιαστικού οικοδομήματος. Εκατομμύρια ζώα στερούνται την ελευθερία τους, αναπαράγονται δια της βίας σε συνθήκες αιχμαλωσίας, κακοποιούνται και θανατώνονται, μόνο και μόνο για να πλουτίζουν οι δολοφόνοι τους. Κερδισμένο από την εμπορευματοποίηση της ζωής και του θανάτου είναι ένα ολόκληρο σύστημα στυγνής καπιταλιστικής προπαγάνδας, ολόκληρος ο μηχανισμός κατασκευής υπάκουων καταναλωτών και αναπαραγωγής κάθε είδους εξουσιαστικών και σεξιστικών στερεοτύπων.

Στον ελλαδικό χώρο λειτουργούν εδώ και δεκαετίες εκατοντάδες σφαγεία παραγωγής γούνας. Καλά κρυμμένα πίσω από ψηλούς φράχτες και περιφράξεις, αλλά και πίσω από τη βαθιά διαπλοκή των γουναράδων με το πολιτικό κατεστημένο. Κάθε φορά που επιχειρούν να εκθέσουν δημοσίως τη σιχαμένη παραγωγή τους, κάτω από λαμπερά φώτα και περιτυλίγματα πολυτελείας, φροντίζουν να το κάνουν υπό την προστασία μαφιόζικων κυκλωμάτων, μπράβων, μπάτσων και κάθε λογής δυνάμεων καταστολής.

Σήμερα, σε περιβάλλον οικονομικής κρίσης, αναζητούν εναγωνίως τρόπους για να συνεχίσουν ανενόχλητοι το έργο τους. Διεκδικώντας κρατικές επιδοτήσεις, κρατικές εγγυήσεις για δάνεια, κρατική στήριξη για να διευρύνουν τις εξαγωγές τους. Θέτουν τον εαυτό τους στη θέση του θύματος προκειμένου να εδραιώσουν το ρόλο τους ως θύτες, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζονται ως κλάδος «υγιούς οικονομικής δραστηριότητας» που μπορεί και θέλει να συμβάλει «στην ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας». Στην πραγματικότητα το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, κάνοντας αυτό που ξέρουν καλύτερα: να αιχμαλωτίζουν, να βιάζουν, να κακοποιούν και να σφάζουν.

Όπου κι αν ψάξουν να βρουν καταναλωτές για τα προϊόντα τους, όποιες πολιτικές συμμαχίες κι αν δημιουργήσουν, όσο κι αν ενισχύσουν τη συνεργασία τους με το κράτος και το παρακράτος, θα μας βρίσκουν απέναντί τους. Θα είμαστε εκεί για να γκρεμίζουμε τις φυλακές που χτίζουν, να καίμε τα σφαγεία τους, θα είμαστε έτοιμοι να δώσουμε το τελειωτικό χτύπημα που θα τους πνίξει στο αίμα των θυμάτων τους. Η «κρίση» τους είμαστε εμείς.

Ο ανυποχώρητος αγώνας μας για ένα κόσμο χωρίς αφεντικά, απαλλαγμένο από την καταπίεση και την εκμετάλλευση, είναι καθολικός. Είναι ένας αγώνας που δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ των καταπιεσμένων, ούτε μεταξύ των διαφορετικών μορφών επιβολής και εξουσίας. Θα βρισκόμαστε σε κατάσταση συνεχούς σύγκρουσης, όσο ανθρώπινα και μη ανθρώπινα όντα θα γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης,θα βασανίζονται και θα θανατώνονται με μοναδικό σκοπό το κέρδος.

Η ελευθερία δεν είναι εμπόρευμα.
Η αξιοπρέπεια δεν είναι βιομηχανική πρώτη ύλη.
Η ζωή και η φύση δεν είναι παραγωγικοί πόροι.
Δε χαρίζουμε σε κανέναν το φυσικό μας σπίτι,
δε θα αφήσουμε κανένα από τα αδέρφια μας στα χέρια τους.

Με νύχια και με δόντια,
αγώνας για ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.

Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση
antispe.squat.gr

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

1ο Γεν. Λύκειο Ελασσόνας :Οι μαθητές για το περιστατικό με τον αστυνομικό που τράβηξε όπλο

Τo παρόν κείμενο αποτελεί μια προσπάθεια των μαθητών του 1ου Γενικού Λυκείου Ελασσόνας για την αποκατάσταση της αλήθειας….
«Δυστυχώς απέχουμε πολύ από τον εκπαιδευτικό ρομαντισμό του Ουγκώ, που έλεγε ότι «όπου ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή». Στον τόπο μας, τα σχολεία μετατρέπονται σε φυλακές. Κάγκελα, κάμερες, ξεθωριασμένοι τοίχοι, απουσία πράσινου και ανθρωπισμού και όλα αυτά συνεπικουρούμενα τώρα πια και με την επέμβαση της αστυνομίας. Όπως όλοι γνωρίζουμε οι καταλήψεις συμβαίνουν κάθε χρόνο, εντελώς εθιμοτυπικά και συνήθως δεν πείθουν κανέναν. Ωστόσο, κάτι άλλαξε τα τελευταία δύο χρόνια. Τα σημερινά παιδιά δεν αγωνίζονται μόνο για ένα καλύτερο σχολικό περιβάλλον αλλά αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον. Ένα μέλλον χωρίς περικοπές μισθών, υπέρογκους και άδικους φόρους, αναξιοκρατία και διαλυμένα συστήματα παιδείας και υγείας. Την κατάσταση αυτή ζούμε και εμείς ως μαθητές και εσείς ως μισθωτοί, άνεργοι (!), γονείς, ως πολίτες αυτού του κράτους. Αναγνωρίζουμε λοιπόν ως χρέος μαςνα αντιδράσουμε σε αυτή την παρακμάζουσα κατάσταση, να απαιτήσουμε δημόσια και πλήρως δωρεάν παιδεία και λαϊκή ευημερία. Για αυτούς τους λόγους λοιπόν, οι μαθητές του 1ου Γενικού Λυκείου Ελασσόνας προσπάθησαν να κάνουν κατάληψη ήδη από το βράδυ της Κυριακής 21/10/2012. Το επόμενο πρωί δύο μαθητές του σχολείου μας μπήκαν στη σχολική μονάδα κατά τις 07:00 ώστε να κρατήσουν την κατάληψη. Μια κίνηση συνηθισμένη και αναγκαία ώστε να μπορέσουν οι υπόλοιποι μαθητές κατά την προσέλευσή τους στο σχολικό χώρο στις 08:00 να συμμετέχουν και αυτοί στη κατάληψη. Αντί αυτού, οι δύο μαθητές κυνηγήθηκαν εντός του σχολείου από την αστυνομία, άγνωστο παραμένει ακόμα ποιος ειδοποίησε την ΕΛ.ΑΣ. και σε μια προσπάθεια διαφυγής (!) τα παιδιά πήδηξαν από το παράθυρο και κρύφτηκαν στους θάμνους του προαυλίου επί 20 λεπτά. Ο εφιάλτης αυτών των παιδιών δεν τελείωσε ακόμη, αφού οι αστυνομικοί τους εντόπισαν και με προτεταμένα τα υπηρεσιακά τους όπλα και αναφωνώντας «Κάτω όλοι» συνέλαβαν και προσήγαγαν τους δύο μαθητές στο τοπικό αστυνομικό τμήμα. Παράλληλα, τους ανάγκασαν να ανοίξουν τις σχολικές τσάντες τους και τότε αντί για καλάσνικοφ, ρόπαλα και αλυσίδες, βρήκαν μόνο βιβλία! Μετά από ανάκριση, δεν πρόεκυψαν επιβαρυντικά στοιχεία και αφέθηκαν ελεύθεροι.

Αυτό το βίαιο συμβάν αποτελεί σαφή παραβίαση των δικαιωμάτων αλλά και της κοινής λογικής, το καταγγέλλουμε τόσοι οι μαθητές όσο και οι καθηγητές που μας στάθηκαν ως εκπαιδευτικοί και μας βοήθησαν ως άνθρωποι. Ενώ θα θέλαμε να τους ζητήσουμε δημόσια συγνώμη για όποιες ανάρμοστες και ψευδείς κατηγορίες διατυπώθηκαν ως προς τη συμπεριφορά τους. Ανάλογη δυστυχώς δεν ήταν και η αντίδραση της διεύθυνσης του σχολείου, που θεωρητικά καταδίκασε το γεγονός αλλά σε πρακτικό επίπεδο κατέθεσε μήνυση κατά αγνώστων το απόγευμα της Δευτέρας, με απόρροια να γίνει ξανά προσαγωγή των μαθητών στο τμήμα. Μετά από αντιδράσεις μαθητών και καθηγητών, ο Διευθυντής δήλωσε ότι θα κάνει ανάκληση της μηνυτήριας αναφοράς. Επιπρόσθετα, η Διεύθυνση είχε και άλλο πταίσμα στο ενεργητικό της. Με αφορμή κάποιες φθορές και διαρρήξεις στο εσωτερικό του σχολείου, αποφάσισε αυτοβούλως (!) να τοποθετήσει κάμερες. Σύμφωνα με την οδηγία 1/2011 «Χρήση συστημάτων βιντεοεπιτήρησης για την προστασία προσώπων και αγαθών» της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού και συγκεκριμένα το άρθρο 18, η εγκατάσταση συστήματος βιντεοεπιτήρησης πρέπει να λαμβάνεται από το αρμόδιο όργανο για τη διοίκηση του σχολείου, αφού ληφθεί υπόψη η γνώμη του διδακτικού προσωπικού και των συλλόγων των μαθητών και των γονέων. Το σύστημα δεν επιτρέπεται να λειτουργεί ώρες που το σχολείο είναι σε λειτουργία και συγχρόνως πρέπει να είναι πλήρως ενήμεροι για αυτό ώστε να γνωρίζουν ότι δεν παρακολουθούνται.

Καταγγέλλουμε, λοιπόν, πως η αγορά και η τοποθέτηση του συστήματος βιντεοσκόπησης έγινε χωρίς να το γνωρίζουν καθηγητές, γονείς, μαθητές και ταυτόχρονα δεν υπήρχε πουθενά αναρτημένη πινακίδα που αναγράφει τις ώρες λειτουργίας των καμερών, παρόλο που η σχολική κοινότητα το ζήτησε. Ζητάμε, λοιπόν, να διερευνηθεί το ζήτημα από τους αρμοδίους. Ειδικότερα, τα καταγεγραμμένα ντοκουμέντα και ελεγχθούν ώστε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν παρακολουθούμασταν κατά τη διάρκεια της ημέρας ενώ παράλληλα να γνωρίζουμε ποιος έδωσε έγκριση για τα κονδύλια αγοράς των πολυδάπανων καμερών, από τη στιγμή που υπάρχει ενδεχόμενο να μην έχουμε πετρέλαιο για το χειμώνα. Και έτσι τίθεται δριμύ, εξουθενωτικό το ερώτημα «Από πότε μια κάμερα θεωρείται πιο αναγκαία από τη θέρμανση, από πότε οι μαθητές καταδιώκονται σαν εγκληματίες στα σχολεία τους, από πότε η αστυνομία μας εκφοβίζει με τα όπλα και τα γκλομπ τη, από πότε έχουμε φωτοτυπίες αντί για βιβλία»;

Από τότε, που ο μαθητής έπαψε να αντιμετωπίζεται σαν άνθρωπος και άρχισε να αντιμετωπίζεται ως παραγωγικός άνθρωπος όμως το σχολείο θα έπρεπε να μεριμνά για την προαγωγή ήθους και στόχων. Για αυτά λοιπόν αγωνιζόμαστε, για ιδανικά και όχι για στρόγγυλα κουλούρια και σπαστά καλαμάκια. Για αυτό και κάναμε κατάληψη σήμερα Τρίτη 23/10/2012, γιατί είμαστε αντίθετοι στη παρουσία καμερών, γιατί επιθυμούμε να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, γιατί θέλουμε επιτέλους (!), να ακουστούμε.

Και άλλωστε, αν όχι εμείς ποιος; Αν όχι τώρα, πότε;

Το 15μελές συμβούλιο του 1ου Γενικού Λυκείου Ελασσόνας
 
πηγή: http://www.elassona-city.gr/prwtoselido/item/8012-kataggelloume.html

Σχετικά με την απογραφή φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου που ζήτησαν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής

Το φασιστικό ανδρείκελο που ακούει στο όνομα Π. Ηλιόπουλος, ζήτησε χθες, Τετάρτη 23/10, από τις πρυτανικές αρχές του Παν. Αιγαίου να τους αποστείλουν τον αριθμό των Ελλήνων και μεταναστών φοιτητών που στεγάζονται στην εστία. Ακολουθώντας την τακτική των ιδεολογικών τους ξαδερφιών στη Γερμανία (NPD, το αντίστοιχο νεοναζιστικό κόμμα) καλλιεργούν την κοινωνική διαίρεση και το μίσος όπου δουν ότι βρίσκεται πρόσφορο έδαφος. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί το παραλήρημα τους για τους παιδικούς σταθμούς (ενώ ουσιαστικά το 98,5% των παιδιών που ήταν γραμμένα ήταν ντόπια, δημιούργησαν θέμα "κατάληψης των σταθμών από παιδιά ξένων" απ'το τίποτα, ώστε να διεγείρουν το ρατσιστικό αίσθημα των διαρκώς παραπληροφορημένων οπαδών τους απέναντι ακόμα και σε ΜΙΚΡΑ παιδιά).
Ο γνωστός πλέον για την υπόθεση επίδειξης όπλου ενάντια περαστικών βουλευτής, που "τυχαίνει" να είναι και ο υπεύθυνος θεμάτων Παιδείας της πρώην συμμορίας μαχαιροβγαλτών που προάχθηκε από το σύστημα σε κόμμα,ξεμύτισε για άλλη μια φορά και προσπάθισε να προσεγγίσει με τον οχετό ρατσιστικού μίσους του τα Πανεπιστήμια.Όμως, προς τιμήν τους,οι καθηγητές τον έβαλαν στην θέση του,αρνούμενοι να απαντήσουν και χαρακτηρίζοντας την επιστολή ως "απαράδεκτη".
Μην ξεχνάμε πως στην αντισυγκέντρωση που κάλεσαν οι φασίστες την ημέρα που έγινε η μεγάλη αντιφασιστική πορεία-απάντηση στον κουμπουροφόρο θρασύδειλο, ο βουλευτής Λάρισας της ΧΑ Αλεξόπουλος μιλούσε για πανεπιστήμια-φυτώρια χασίς και πως θα είναι αυτοί και όχι το κράτος οι οποίοι θα καταστέλλουν τις καταλήψεις σχολών.
Μα το ότι πρόκειται για το μακρυχέρι του κράτος και των πλουσίων το έχουμε καταλάβει εδώ και πολύ καιρό. Το βλέπαμε όταν αυτοί κλωτσούσανε κουτιά εργαζομένων σε πανηγύρια και απενοχοποιούσαν τον "Ξένιο Δία" του κράτους και το γέμισμα των στρατοπέδων συγκέντρωσης με 15.000 κολασμένους.Το βλέπαμε ακόμα όταν έδιναν το ίδρυμα Λάτση στον βιοπαλαιστή Λάτση!
Ας μην γελιόμαστε. Η "Χρυσή Αυγή" είναι το τελευταίο οχυρό του συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης και σαν τέτοιο, δεν πρόκειται να πέσει μια μέρα από μόνη της. Να συνειδητοποιήσουμε πως δεν είμαστε μόνοι και ότι χρειάζονται μέτωπα δράσης ενάντια στο φασισμό. Ιδεολογική αντιπαράθεση (και όχι μόνο) στις σχολές, τα σχολεία , τους χώρους εργασίας, τους δρόμους. Όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε. Για να μην ζήσουμε ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ.


ΖΗΤΑΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ,ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΣΣΩΜΗ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
ΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΟ ΠΑΝ. ΑΙΓΑΙΟΥ,ΑΝ ΔΕΝ ΔΩΘΕΙ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ, ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΣ
ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΜΑΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ Η ΣΙΩΠΗ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ
ΑΣ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ ΚΑΝΕΝΟΣ , ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΘΟΛΟ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ

αντιφασίστες φοιτητές-φοιτήτριες ΠΘ

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

ΠΑΤΡΑ : ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 4 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ

Τα ξημερώματα της Πέμπτης 11/10 οργανωμένη ομάδα 20 μελών της Χρυσής Αυγής, εξοπλισμένη με κράνη, πτυσσόμενα γκλοπ, αλυσίδες, πέτρες, συγκεντρώνεται στην πλατεία Ψηλών Αλωνίων, απέναντι από το διαβόητο ψητοπωλείο ΄΄Ψηταλώνια΄΄, ιδιοκτησίας επίσης μέλους της Χρυσής Αυγής, Χρυσούλας Σίψα, κόρης του Γεώργιου Σίψα, υπεύθυνου της Τ.Ο. Χρυσής Αυγής Πάτρας. Η συγκεκριμένη ομάδα αποπειράται να κατευθυνθεί με επιθετικές διαθέσεις προς την κατάληψη Μαραγκοπούλειο που βρίσκεται ένα δρόμο πιο κάτω. Οι προθέσεις τους γίνονται αντιληπτές από ομάδα αντιφασιστών που τους απωθεί. Δυόμιση ώρες μετά σε διαφορετικά σημεία της πόλης και άσχετα από τα γεγονότα προσάγονται 9 άτομα και οδηγούνται στο κτήριο της ασφάλειας στην Ερμού. Μετά από πολλές ώρες κράτησης 5 από αυτούς αφήνονται ελεύθεροι ενώ οι υπόλοιποι 4 συλλαμβάνονται και τους απαγγέλονται κατηγορίες, σε βαθμό κακουργήματος για απόπειρα ανθρωποκτονίας και για κάποια πλημελλήματα όπως οπλοφορία, οπλοχρησία, διακεκριμένες φθορές, συνάθροιση με σκοπό τη βία και διατάραξη κοινής ειρήνης.      Η διαδικασία της αναγνώρισης των προσαχθέντων από τους φασίστες που οδήγησε στην σύλληψη των 4 ήταν παντελώς στημένη και παράτυπη. Δεν προηγήθηκε περιγραφή των υπόπτων αλλά οι 9 προσαχθέντες μόνο, τοποθετήθηκαν στον τοίχο ώστε από αυτούς να επιλεχθούν οι κατηγορούμενοι.                                                                                                  
            Η δίωξη των 4 εντάσσεται στα πλαίσια του δόγματος της μηδενικής ανοχής ενάντια στους κοινωνικούς αγώνες και σε όλους τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους, που έχει κυρηχθεί από το κράτος δια στόματος Δένδια. Το κράτος, αντιμέτωπο με την οργή που παράγει η κοινωνική, οικονομική και πολιτική κρίση επιχειρεί να διατηρήσει και να κάνει πιο σαφή την κυριαρχία του. Ετσι, προσπαθεί να καταστείλει όσους αντιστέκονται στοχεύοντας στην εξόντωσή τους και να καθυποτάξει μέσω του φόβου οποιαδήποτε αγωνιστική διάθεση. Η εδραίωση της κυριαρχίας του κράτους δεν επιτυγχάνεται μόνο με την καταστολή, αλλά συμπεριλαμβάνει την καθεστωτική προπαγάνδα, την τρομουστερία, την ιδεολογική απονοηματοδότηση και την κατασυκοφάντηση των αγώνων από τα ΜΜΕ. Τις τελευταίες μέρες έχουν επιδοθεί σε ένα όργιο λασπολογίας και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Αναφορές για ΄΄σύγκρουση άκρων΄΄ και ΄΄πόλεμο συμμοριών΄΄ αποτελούν μαι ακόμη κρατική καραμέλα σε μια προσπάθεια να βάλουν στο ίδιο τσουβάλι χρυσαυγίτες-μαχαιροβγάλτες και αγωνιζόμενους ανθρώπους. Η αστική δημοκρατία ανάλογα με την κοινωνική συνθήκη, μέσα από τα ΜΜΕ παρουσιάζει τους φασίστες σαν ΄΄ Ελληνες νομοταγείς πολίτες΄΄ και τους αγωνιστές σαν ΄΄δολοφόνους΄΄.                                                                                                              Οσο και αν προσπαθεί το πλυντήριο της δημοκρατίας, χρησιμοποιώντας τα media να παρουσιάσει τη Χρυσή Αυγή ως αντισυστιμική δύναμη με κοινωνικό προσωπείο, για μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά δεκανίκι του κράτους. Προορίζεται να αναπτύξει τα πιο συντηρητικά και αντιδραστικά ένστικτα μιας κοινωνίας σε κρίση. Να σπείρει το χυδαίο ρατσιστικό και μισαλλόδοξο λόγο της, στοχεύοντας τους αγωνιζόμενους, τους μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους, τους τσιγγάνους, κα. Να πορώσει τα μυαλά με εθνικιστικά ιδεολογήματα, για να σκύψουμε το κεφάλι στα αφεντικά μας επειδή είμαστε όλοι Ελληνες, να ωθήσει κομμάτι της οργής σε λογικές αλληλοφαγώματος. Αποτελεί εφεδρεία της επίσημης καταστολής των κρατικών δυνάμεων. Σήμερα παίρνει ενεργό ρόλο, εξαπολύοντας πογκρόμ σε μετανάστες, παίρνοντας θέση απέναντι σε απεργίες, αγώνες, αντιστάσεις που ξεσπάνε. Είναι δεδομένο, ο,τι και να πιστεύει κανείς ότι θα είναι δίπλα στους μπάτσους, δίπλα στο στρατό, δίπλα στο κράτος στις επικείμενες κοινωνικές συγκρούσεις και εξεγέρσεις.                                                                                                             Απέναντι στη λεηλασία των ζωών μας, απέναντι στην κρατική καταστολή και την παρακρατική δράση, έχουμε πάρει θέση. Είμαστε μαζί με όσους αγωνίζονται για τη ζωή και την αξιοπρέπεια και στεκόμαστε δίπλα σε όσους δέχονται την καταστολή γι’αυτό. Δίπλα και μέσα στους αγώνες, εκεί που θα τσακίσουμε την τρομοκρατία, εκεί που θα ξηλώσουμε κάθε ψεύτικο ιδεοόγημα, εκεί που θα παλέψουμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.                         
        ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ                  
                               ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 15/10  07.30 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
                              ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 15/10  8.30 ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ (ΓΟΥΝΑΡΗ)
                                                                                                                                Αλληλέγγυοι-Αλληλέγγυες



Επίσης, αύριο Σάββατο 13/10 θα γίνει μικροφωνική αντιπληροφόρησης στο Παράρτημα και 13:00 συνέλευση για την υπόθεση των συντρόφων.

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Αντιφασιστική - αντιρατσιστική συγκέντρωση στην Πλ. Αμερικής


ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΤΕΛΛΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 9/10 ΣΤΗΝ ΓΑΔΑ

Το πρωί της περασμένης τρίτης περιμένοντας την Μέρκελ να έρθει να ελέγξει την πορεία των μέτρων που έχει επιβάλει αυτή και τα άλλα αφεντικά της ΕΕ και του ΔΝΤ, η ντόπια Τρόικα μαζί με τα μίντια βρίσκονταν στο πυρετό της επικείμενης άφιξης, παίζοντας ένα ακόμη φτηνό επικοινωνιακό τρικ για άλλη μια "ανάσα" στην Ελληνική οικονομία.
Τίποτα δεν προμηνύει πως αυτή η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί και ότι αυτή η οικονομική λαίλαπα μέτρων θα είναι προσωρινή και αυτό σήμερα το έχουν καταλάβει όλοι.
Την ιδία λοιπόν εκείνη ώρα το κράτος επιβάλλει συνθήκες έκτακτων μέτρων και στρατιωτικών νόμων, απαγορεύει υπαίθριες συναθροίσεις και πορείες κατά τη διάρκεια επίσκεψης της Μέρκελ, αποφασίζει έκτακτες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις  προκαλώντας ένα γενικευμένο κλίμα τρομοκράτησης και αποτροπής του κόσμου να συμμετάσχει στη διαμαρτυρία τόσο για τον ερχομό της Μέρκελ όσο και φυσικά για την γενικευμένη και ολοκληρωτική επίθεση απέναντι στην κοινωνία.
 Γίνονται 25 συλλήψεις και 200 περίπου προληπτικές προσαγωγές από το Μοναστηράκι, την Ακρόπολη και από αλλά κεντρικά σημεία καθώς επίσης και συγκεκριμένες στοχευμένες προσαγωγές αναρχικών στην είσοδο των σπιτιών τους. Μια από αυτές τις στοχευμένες προσαγωγές είναι η δικιά μου και ενός συντρόφου ο οποίος το πρωί της τρίτης με πηγαίνει με τη μηχανή του στο Αττικό νοσοκομείο στο Χαϊδάρι. Στις 7.30 το πρωί φτάνουμε στο νοσοκομείο και στις 9.15 βγαίνουμε από την κεντρική έξοδο. Εκεί ακριβώς και με το που περνάμε την πύλη του νοσοκομείου για να φύγουμε, μας περικυκλώνουν μηχανές Δίας, ασφαλίτες και ένα περιπολικό.
Φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν έμοιαζε ως μια απλή προσαγωγή παρόλο που γνωρίζαμε για την επιβολή των χουντικών μέτρων ασφαλείας λόγο της άφιξης της Μέρκελ και των πιθανών προληπτικών προσαγωγών που είχαν ήδη προαναγγείλει. Αφού μας περικυκλώνουν και μας κάνουν εξονυχιστικό έλεγχο, μας παίρνουν τα κινητά από τα χέρια, παίρνουν την μηχανή του συντρόφου προς άγνωστη κατεύθυνση, και μας βάζουν στο περιπολικό χωρίς να μας απαντάνε για ποιο λόγο γίνεται όλο αυτό. Το γεγονός ότι μας κλείνουν το δρόμο με τέτοιο τρόπο, έξω  από το νοσοκομείο και μας προσαγάγουν, είναι μια άκρως προκλητική συμπεριφορά η οποία έρχεται να συμπληρώσει τις 24ωρες βάρδιες των ασφαλιτών έξω από το σπίτι μου και τις διαρκείς παρακολουθήσεις οπού και με όποιον βρίσκομαι. Δεν είναι φυσικά μια κατάσταση που βιώνω μόνο εγώ άλλα και πολλοί άλλοι σύντροφοι, η προσαγωγή μας όμως έξω από το Αττικό νοσοκομείο στο Χαϊδάρι είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Αργότερα μάλιστα μάθαμε από τους μπάτσους ότι είχαν κλείσει όλες τις εξόδους του νοσοκομείου σε περίπτωση που δεν βγαίναμε από την κεντρική. Εκτός από όλα αυτά η αντιτρομοκρατική πριν κάποιους μήνες διοχέτευσε τα ευφάνταστα σενάρια της προς τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ τα οποία δημοσίευσαν σε ηλεκτρονικό μέσο ότι εγώ και ο συγκεκριμένος σύντροφος που με πήγε στο νοσοκομείο το πρωί της Τρίτης, είχαμε συναντηθεί σε εστιατόριο στα Εξάρχεια με θέμα συζήτησης την παράδοση κλειδιών που αφορούν γιάφκες! Σε μια εποχή οπού το κράτος γίνεται μέρα με την μέρα  όλο και πιο ολοκληρωτικό με στόχο να κάμψει την όποια αντίσταση υπάρχει σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση που έχει εξαπολύσει προς την κοινωνία, όλο και περισσότερο θυμίζει μια χούντα με κοινοβουλευτικό προσωπείο, έτσι και αλλιώς δεν έχουν άλλη επιλογή, φτάνουν έτσι να απαγορεύουν τις συγκεντρώσεις, οι διαδηλωτές να ξυλοκοπούνται άγρια να δημοσιεύονται οι φωτογραφίες τους ,οι αντιφασίστες να συλλαμβάνονται και  βασανίζονται στη ΓΑΔΑ μετά από μοτοπορεία προσάπτοντας τους βαριές κατηγορίες, να προσάγονται προληπτικά άνθρωποι βάσει τους παρουσιαστικό τους και να στοχοποιούν αναρχικούς. Αν νομίζουν ότι έτσι θα μας τρομοκρατήσουν είναι βαθειά γελασμένοι, απεναντίας μας κάνουν πιο αποφασισμένους στον αγώνα ενάντια στην τρόικα και τους ντόπιους υπηρέτες τους, πιο αποφασισμένους στον αγώνα ενάντια σε κράτος και εξουσία. Την δική μας απάντηση θα την δώσουμε στους δρόμους …
12/10
Στέλλα Αντωνίου

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Ανακοίνωση - Κάλεσμα από την Αντιφασιστική Παρέμβαση-Περιπολία

Η Αντιφασιστική Παρέμβαση-Περιπολία καλεί όλο τον κόσμο σε ενημέρωση σχετικά με τους συλληφθέντες της Αντιφασιστικής Παρέμβασης-Περιπολίας που πραγματοποιήθηκε στις 30/9 στο κέντρο της Αθήνας αλλά και κάλεσμα για ένα κύκλο δράσεων.Η ενημέρωση θα γίνει την ΤΕΤΑΡΤΗ 3/10 ώρα 19:00 στο κτίριο ΓΚΙΝΗ

Οι συντροφοί μας περνάνε απο τον ανακριτή την Πέμπτη 4/10 στις 09:00 το πρωί στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ έχοντας στην πλατη τους αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα.
                                
Επίσης ύστερα από το άγριο κυνήγι που πραγματοποίησαν δυνάμεις καταστολής σε  συντρόφους που παρευρέθηκαν στα δικαστήρια για αλληλεγγύη, είχαμε σαν αποτέλεσμα κάποιες προσαγωγές, 5 εκ των οποίων μετατράπηκαν σε συλλήψεις αργά το βράδυ.Οι συντροφοί μας αυτοί θα περάσουν από τον εισαγγελέα την ΤΡΙΤΗ 2/10 ώρα 12:00   στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ.

                                      ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

Το πρωί της Τετάρτης 26 Σεπτεμβρίου -ημέρα γενικής απεργίας- ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν σε ανοιχτή απεργιακή προσυγκέντρωση στην πλατεία Γαρδένιας, καλεσμένη από την «Αυτόνομη Συνέλευση Ζωγράφου» και τον «Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Βίλα Ζωγράφου». Η επίθεση εξαπολύθηκε όταν οι συγκεντρωμένοι κατέβηκαν στο δρόμο με σκοπό να πορευτούν προς την κεντρική απεργιακή πορεία. Αποτέλεσμα, να κυνηγηθεί ο συγκεντρωμένος κόσμος στα γύρω στενά, πολλοί να χτυπηθούν και πάνω από 20 άτομα να προσαχθούν στην ασφάλεια, εκ των οποίων 12 συλλαμβάνονται, ανάμεσα τους και μαθητές από σχολεία της περιοχής. Παρόμοιο σκηνικό έλαβε χώρα σε αντίστοιχες απεργιακές προσυγκεντρώσεις σε Παγκράτι (καλεσμένη από την «Πρωτοβουλία Κατοίκων Βύρωνα Καισαριανής Παγκρατίου») και Δάφνη (καλεσμένη από τη «Λαϊκή Συνέλευση Αγ. Δημητρίου»). Το όργιο της καταστολής συνεχίστηκε και στο κέντρο με δεκάδες ξυλοδαρμούς, δακρυγόνα, προσαγωγές και συλλήψεις.
 
Το ίδιο απόγευμα και χωρίς καμία απόλύτως αφορμή ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις κύκλωσαν τον συγκεντρωμένο κόσμο που είχε μαζευτεί στην πλατεία Γαρδένια για να διαμαρτυρηθεί για τα πρωινά γεγονότα. Εν τέλει οι αστυνομικοί αποχώρησαν μην καταφέρνοντας να φοβήσουν κανέναν και εν συνεχεία ακολούθησε μαζική πορεία στους δρόμους του Ζωγράφου.
 
Το σκηνικό αστυνομικής βαρβαρότητας που στήθηκε την Τετάρτη σε γειτονιές της Αθήνας είναι ένα σαφές μήνυμα τρομοκράτησης των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και των αγωνιζόμενων ανθρώπων, που αφενώς αντιστέκονται στον τυφώνα των μέτρων των τελευταίων ετών, και αφετέρου δημιουργούν στις γειτονιές τους δομές κοινωνικής αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας.
 
Τέτοιες μεθοδεύσεις δεν τρομοκρατούν κανέναν μας. Αντιθέτως μας πεισμώνουν και μας συσπειρώνουν στο δρόμο της αντίστασης, της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας.
 
Αυτόνομη Συνέλευση Ζωγράφου
(syneleysizografou.blogspot.com)
Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου
(villazografou.squat.gr/)

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΔΕΛΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ

ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ

             Στις 12/09 στις 6:30 το πρωί επιστρατεύεται όλος ο συρφετός της αστυνομίας για την εκκένωση της κατάληψης Δέλτα. Εκαμ και Ματ εισήλθαν στα δωμάτια που κοιμόντουσαν οι σύντροφοι και φορώντας τους χειροπέδες, τους έριξαν στο πάτωμα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχείρησης ασκήθηκε τόσο λεκτική όσο και σωματική βία. Ένας σύντροφος κρατήθηκε ώστε να είναι παρών στην έρευνα των μπάτσων οι οποίοι όμως του είχαν το κεφάλι στραμμένο στον τοίχο καθιστώντας του αδύνατο να δει οτιδήποτε. Αργότερα αρνήθηκε να υπογράψει την έκθεση έρευνας σε κατοικία και κατάσχεσης. Αργότερα όλοι οι σύντροφοι οδηγήθηκαν στη γαδθ.      
            Αλληλέγγυος κόσμος συγκεντρώθηκε έξω από το χώρο της κατάληψης και κινούμενος προς αυτήν φωνάζοντας συνθήματα, οι μπάτσοι προσπάθησαν να τον απωθήσουν και ακολούθησε συμπλοκή. Ακολούθησαν τέσσερις προσαγωγές συντρόφων και μετά από πολύωρη αναμονή αφέθηκαν ελεύθεροι.
            Οι σύντροφοι που μεταφέρθηκαν στη γαδθ οδηγήθηκαν στο υπόγειο του κτηρίου όπου και παρέμειναν εννέα ώρες. Για πολλές ώρες δεν είχανε την παραμικρή ιδέα σχετικά με το κατηγορητήριο και δεν τους επέτρεπαν να πάρουν τηλέφωνα. Όταν τους ανέβασαν στα γραφεία τους ενημέρωσαν για τις εξής κατηγορίες: διατάραξη οικιακής ειρήνης, οπλοκατοχή σε ορισμένους από αυτούς, ψευδορκία σ’έναν και πλαστογράφηση διαβατηρίου σ’εναν απο αυτούς επίσης. Εν συνεχεία οι κατηγορίες αναβαθμίστηκαν από την εισαγγελέα.
           Στην απολογία  αρνήθηκαν την όποια συνεργασία και δήλωσαν πως ό,τι έχουν να πουν θα το πουν στο δικαστήριο. Στους συντρόφους που δε γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα οι μπάτσοι δυσκόλευαν τη διαδικασία μετάφρασης.
             Στην συνεχή άρνηση των συντρόφων να δώσουν αποτυπώματα και παρά το ότι οι κατηγορίες ήταν πλημμεληματικού χαρακτήρα   ο εισαγγελλέας διέταξε ρητά ν’ αποκομισθούν τα αποτυπώματα με κάθε μέσο ασκώντας όση βία χρειαστεί αρκεί να μην τους σπάσουν τα χέρια. Ένας από τους συντρόφους, στο δελτίο συμπλήρωσης αποτυπωμάτων σημείωσε πως τα αποτυπώματα του πάρθηκαν κατόπιν άσκησης βίας. Παρά το γεγονός ότι δεν υφίσταται διάταξη για την άσκηση βίας προς λήψη αποτυπωμάτων, εισαγγελέας και μπάτσοι  επικαλέστηκαν την δικαιολογία ότι κάνουν ανάλογη εφαρμογή της διάταξης για την υποχρεωτική λήψη DNA.
            Την ίδια μέρα εκτός των τειχών καλέστηκε συνέλευση αλληλεγγύης η οποία αποφάσισε μικροφωνική το απόγευμα που συγκεντρώθηκαν 150 άτομα όπως και συγκέντρωση έξω από τη γαδθ η οποία δεν πραγματοποιήθηκε καθώς η αστυνομία με εντολή της σταμάτησε την κυκλοφορία των λεωφορείων σχεδόν σε όλο το κέντρο της πόλης.
            Την επομένη, οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στα δικαστήρια, όπου οι μπάτσοι απαγόρευαν την είσοδο των συντρόφων εντός του δικαστηρίου με εντολή εισαγγελέα και την είσοδός τους στην αίθουσα της δίκης λόγω της πολιτικής τους ταυτότητας ως αναρχικοί, καθώς και των συγγενών των κατηγορουμένων. Παρόλαυτα, μεγάλος αριθμός ατόμων συγκεντρώθηκε έξω από τα δικαστήρια εκφράζοντας την αλληλεγγύη του φωνάζοντας συνθήματα. Η απόφαση του προεδρίου στην αίτηση των συντρόφων για τριήμερη αναβολή, απορρίφθηκε καθώς και διατηρήθηκε η κράτησή τους μέχρι και την επομένη. Το βράδυ της ίδιας ημέρας, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση έξω από τη γαδθ με τη συμμετοχή περίπου 70 ατόμων, οι οποίοι παρέμειναν γύρω στα είκοσι λεπτά φωνάζοντας αδιάκοπα συνθήματα. Ακούγοντας τα συνθήματα, οι σύντροφοι μαζί με ποινικούς κρατούμενους εντός της γαδθ, ανταποκρίθηκαν προκαλώντας ένταση μέσα στα κελιά.
         Την επόμενη μέρα, η δίκη ξεκίνησε κατά τις 2μιση η ώρα, κατά την οποία ο γενικός γραμματέας του τει ψευδώς κατέθεσε ότι το 2007 όταν και ξεκίνησε η κατάληψη ΔΕΛΤΑ, λειτουργούσαν υπηρεσίες του ΤΕΙ εντός αυτής κι όταν ρωτήθηκε από τη δικηγόρο ποιες υπηρεσίες λειτουργούσαν και για σαφείς ημερομηνίες, ο ίδιος με μια επίσης ψευδή κατάθεση δήλωσε ότι τελικά για κάποιον καιρό γινόντουσαν εργασίες στο κτήριο. Ο επόμενος μάρτυρας κατηγορίας  ήταν ένας μπάτσος που δε βρισκόταν την ώρα της εκκένωσης στο κτήριο, αλλά εισήλθε αργότερα. Ο ίδιος και ενώ δεν είχε καμία σχέση με το αλλοδαπών  δήλωσε με βεβαιότητα  ότι το διαβατήριο του συντρόφου είναι πλαστό κάτι το οποίο δεν ισχύει. Εν συνεχεία οι σύντροφοι έκαναν μία πολιτική τοποθέτηση και μετά από κάποιες διακοπές το προεδρείο αποφάνθηκε την ενοχή των κατηγορούμενων προσδίδοντας τους τις εξής κατηγορίες: διατάραξη οικιακής ειρήνης από κοινού, οπλοκατοχή από κοινού, ψευδορκία, πλαστογράφηση, απείθια, παράβαση νόμου περί βεγγαλικών και οι ποινές έχουν ως εξής: σε δύο συντρόφισσες αναγνωρίστηκε μετεφηβικό ελαφρυντικό και δόθηκε η ποινή των τριών μηνών φυλάκισης , σε τέσσερις συντρόφους δόθηκε η ποινή των οκτώ μηνών, στον ένα από αυτούς έντεκα μήνες και δέκα μερες , σε έναν από αυτούς οχτώ μήνες και δέκα μέρες, σε έναν από αυτούς εννέα μήνες, και σε έναν από αυτούς δεκαέξι μήνες. Το συνολικό ποσό του προστίμου ανέρχεται στα 7950 ευρώ και όλοι έχουν τριετή αναστολή.
         ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ
Η κατάληψη αποτελεί μία κοινωνική πρακτική διεκδίκησης. Το κτίριο της κατάληψης Δέλτα κουβαλάει μια τέτοια μακρά ιστορία καταλήψεων και διεκδικήσεων. Οι εργαζόμενοι του άλλοτε ξενοδοχείου δέλτα προέβησαν σε κατάληψη του κτιρίου όταν η διοίκηση του είχε κηρύξει κατάσταση διακοπής της λειτουργίας της επιχείρησης, μετά από τον αγώνα τους κέρδισαν κάποιες θέσεις στο υπηρεσιακό προσωπικό του τει. Εν συνεχεία κατά την περίοδο που το κτίριο λειτουργούσε σαν εστίες, ο φοιτητικός σύλλογος οικοτρόφων “πραξη” είχε προβεί σε κατάληψη το 2004 με τα εξής αιτηματα: εισδοχή φοιτητών, άμεση συντήρηση των δωματιων και εγκαταστάσεων (υδραυλικά, αποχέτευση, θέρμανση, βάψιμο) και επιτροπή διαφάνειας για τους εισαχθέντες. Το τει αδιαφορώντας για τα αιτήματα των οικοτρόφων φοιτητών και θέλοντας να περάσει την ιδιωτικοποίηση της εστίας αποφάσισε να μην μπουν άλλοι φοιτητές και να δώσει στους ηδη διαμένοντες ένα επίδομα στέγασης, επίδομα το οποίο τελικά τους δόθηκε μερικώς.
 Απο το 2005 εως το 2007 το κτίριο ήταν εγκαταλελημένο απο το τει. Το 2007 μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις για τον νόμο πλαίσιο και έπειτα από μαζικές συνελεύσεις αποφασίστηκε από αγωνιζόμενους φοιτητές και άτομα από τον ελευθεριακό και αναρχικό χώρο η επαναλειτουργία του κτιρίου μέσω μιας κατάληψης η οποία θα πήγαινε και ένα βήμα παραπέρα, δηλαδή δεν θα στέγαζε μόνο τις ανάγκες των συμμετεχόντων αλλά και τις επιθυμίες τους. Το τει 7 χρόνια μετά την εγκατάλειψη του κτιρίου κατηγορεί την κατάληψη Δέλτα για τις ζημιές τις οποίες είχαν καταγγείλει φοιτητές τόσα χρόνια πριν. Η εγκατάλειψη κατηγορεί την κατάληψη η οποία όχι μόνο επιδιόρθωσε τις ζημιές του κτιρίου και το έκανε βιώσιμο αλλά στέγασε και πολιτικά εγχειρήματα, εργαστήρια δημιουργίας και στάθηκε δίπλα σε κοινωνικές ομάδες των δυσμενέστερων ταξικά. Ένας χώρος ο οποίος πάντοτε πρωοθούσε την κοινωνική αλληλεγγύη αντιπαραβάλοντας την μπροστά στον κοινωνικό κανιβαλισμό και έδρασε με βάση τις αρχές της αντιιεραρχίας και της αντιεμπορευματικότητας ενάντια στον καπιταλισμό και στο κράτος του.
Όντας λοιπόν η κατάληψη Δέλτα ένα πολιτικό εγχείρημα με πολυεπίπεδη δράση και ως μέρος του ριζοσπαστικού κινήματος αποτελεί για το κράτος έναν απο τους στοχοθετημένους εχθρούς του που θέλει να αφανίσει. Επιδιώκοντας αυτό μέσω της εκκένωσης της βρήκε τον τρόπο να δείξει πόσο καλά ξέρει να παίζει το παιχνίδι του αποπροσαναταλισμού της κοινωνίας, στήνοντας ένα ‘’φθηνό’’ σόου αλλά κατά τα άλλα ακριβοπληρωμένο. Με αναρτημένα βίντεο της εισβολής των κάθε λογής μπάτσων στο επίσημο διαδικτιακό τόπο της αστυνομίας, με διμοιρίες των ΜΑΤ οι οποίες φυλάνε εδώ και 4 μερες το κτίριο περιμετρικά, μια φαντασμαγορική επιχείρηση της αστυνομίας  χωρίς να έχει τα αποτελέσματα που ανέμενε, παρουσιάζοντας σαν όπλα αντικείμενα τα οποία είχαν συγκεκριμένη χρήση μέσα στο κτίριο όπως π.χ το τσεκούρι το οποίο παρουσιάζεται στα κατασχεμένα αντικείμενα, η χρήση του οποίου ήταν για τις ξυλόσομπες, κατι το οποίο είναι καταφανές και από τις φωτογραφίες των ίδιων των μπάτσων, ένα τσεκούρι ανάμεσα σε χώματα και πριονίδια.
            Όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου παρέλασε από την κατάληψη και εσπασε, κατέσχεσε κουμπαράδες σε σχήμα γουρουνιού (πιθανόν για να φλερτάρει), γομολάστιχες και ξύστρες, εισέβαλε στο παιδικό δωμάτιο και χόρεψε τσιγκολελέτα. Πέρα τώρα από αστεϊσμούς αυτό το κρεσέντο αστυνομικής διάνοιας απήγαγε συντρόφους μας και τους οδήγησε σε δίκη κατ΄ εντολή μάλιστα του υφισταμένου των κεφαλαιοκρατών και πρωθυπουργού αντώνη Σα(χλα)μαρά προβάλλοντας το δόγμα της μηδενικής ανοχής και πάταξης της ανομίας. Από την πλευρά μας εμείς έχουμε να πούμε πως δεν πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τον ολοκληρωτισμό, ο ολοκληρωτισμός είναι ήδη εδώ με την πιο άγρια μορφή, αν ο Σα(χλα)μαράς  δηλώνει μηδενική ανοχή σε όποιον αντιτίθεται πολιτικά στα συμφέροντα των ευηπόληπτων μεγαλοεπιχειρηματιών φοροφυγάδων αφεντικών του, εμείς δηλώνουμε μηδενική ανοχή στις συνθήκες εξαθλίωσης, άγριας φτωχοποίησης και του θανάτου που προσφέρει απλόχερα ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός και το κράτος. Μηδενική ανοχή στις προσπάθειες καταστολής καταλήψεων και αυτοοργανομένων αναρχικών εγχειρημάτων και ανομία όσον αφορά τη δράση μας προς υπεράσπιση αυτών.
          Δεν είμαστε διατεθιμένοι να παζαρέψουμε για τα αυτονόητα, το δικαίωμα του ανθρώπου στην στέγη είναι κάτι το οποίο παραμένει αδιαπραγμάτευτο όσο και αν οι χαλεποί καιροί αυτοί που ζούμε και οι ινστρούχτορες τους το αμφισβητούνε, όταν τόσος κόσμος εξωθείται στην αυτοκτονία από την φτώχεια, όταν τόσοι άστεγοι πεθαίνουν κάθε χειμώνα από το κρύο και όσο αυτά τα φαινόμενα οξύνονται, δεν νοείται να υπάρχουν κτίρια άδεια τα οποία να στέκουν και να ρημάζουν καταμεσής, σε αυτήν την δραστηριότητα της κρίσης και στο αλισβερίσι της αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω. Αυτήν ακριβώς την δραστηριότητα της κρίσης πρέπει να την εκμεταλευτούμε και με βάση την ταξική αλληλεγγύη των καταπιεσμένων και των απόκληρων αυτού του κόσμου να αυτοοργανωθούμε, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας χτίζοντας ουσιαστικές σχέσεις που θα γίνουν επικίνδυνες για το υπάρχον. Και αυτό είναι το στοίχημα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας αλλά να μπορούμε να τις εμπιστευτούμε και στους συντρόφους μας. Η κατάληψη είναι μία πρακτική κοινωνικά νομιμοποιημένη και όταν δεν προσπαθείς να στεγάσεις μόνο το κεφάλι σου αλλά και τις ιδέες σου είναι ένας από τους τρόπους να επιτεθείς στην οδηνηρή πραγματικότητα του καπιταλισμού.
ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΣΑΜΑΡΑ...
( κατά τα άλλα μια δίκη χωρίς πολιτικά χαρακτηριστικά )
Όσον αφορά τη δίκη των συντρόφων μας ήτανε για εμάς η αρχή ενός καινούργιου εκδικητικού κύκλου αντιμετώπισης του κράτους απέναντι σε ανθρώπους που πορεύοναι ενάντια σ’ αυτό και σπάνε τον κοινωνικό καθωσπρεπισμό του. Απροκάλυπτα, ζητώντας ο δικηγόρος που ορίστηκε από το τει, να αποδοθούν οι βαρύτερες δυνατές ποινές ως προς παραδειγματισμό για να μην ξαναγίνουν καταλήψεις(!), καθώς και με τη συνέχιση της κράτησης των συντρόφων μας μετά την αναβολή της δίκης. Αντιλαμβανόμενοι όλο αυτό το πλαίσιο δε μας προξενεί καμία εντύπωση το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της δίκης μέσα στην αίθουσα βρισκόταν όλη η ηγεσία της ελ.λας βορείου ελλάδος, όπως επίσης και ότι με εντολή εισαγγέλεα δεν επιτρεπόταν η είσοδος αλληλέγγυου κόσμου όχι μόνο στην αίθουσα αλλά ακόμα και στο κτίριο. Τέλος, η κεκαλυμμένη αγόρευση της εισαγγελέος ως προς το γεγονός ότι δεν δικάζονται οι ιδέες παρόλο που πρότεινε την κατηγορία της οπλοκατοχής από κοινού – επειδή όπως είπε μοιράζονται τα πάντα από κοινού και παίρνουν όλες τις αποφάσεις από κοινού, εμάς το μόνο που μας δείχνει είναι ότι μας γίνεται για ακόμα μια φορά ξεκάθαρη η αναξιοπρέπεια και η ξεφτίλα τους.
Είμαστε ένοχοι για το γκρέμισμα των τοιχών της αποξένωσης, για την θέρμη που πηγάζει από την αυτοοργάνωση και τη συλλογική ζωή, και για το κατα συρροή έγκλημα της πορείας μας προς τα αχαρτογράφητα της ελευθερίας.
Και με αυτή την ενοχή θα πορευτούμε.
Ό,τι και να γίνει η Δέλτα για πάντα κατάληψη θα μείνει

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΕΛΤΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 16/9/12

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Mε αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στην φυλακή Τρικάλων

Μέσα Ιουλίου μαθαίνουμε απο τα δελτία ειδήσεων πως η αστυνομία έχει συλλάβει τρεις σωφρονιστικούς υπαλλήλους στη φυλακή Τρικάλων με την κατηγορία της εισαγωγής ναρκωτικών και άλλων, δυσεύρετων αγαθών στη φυλακή. Μένουμε σοκαρισμένοι από την έλλειψη συναδελφικής αλληλεγγύης εκ μέρους των αστυνομικών οι οποίοι με περίσσιο κυνισμό συνέλαβαν τους συναδέλφους τους, χωρίς να αναλογιστούν την πολύ δύσκολη και επικίνδυνη δουλειά που καλούνται να φέρουν σε πέρας...Χωρίς καμιά αιδώ συνέλαβαν αυτούς τους φάρους εργατικού ηρωισμού, που έρχονται καθημερινά σε επαφή με επικίνδυνους κρατούμενους, αφήνοντας όποτε έχουν βάρδια τη γλυκιά οικογενειακή θαλπωρή. Που φροντίζουν με τόσο ζήλο για την ομαλή λειτουργία του καταστήματός τους. Που δίνουν τόσο σκληρό αγώνα για επιβίωση' να μεγαλώσουν τα παιδάκια τους, να πληρώσουν φροντιστήρια, δάνεια, δόσεις για το καινούριο αυτοκίνητο που αγόρασαν για να πουλάνε μούρη στους συναδέλφους τους. Πόσο μάλλον σε μια περίοδο που η κρίση μείωσε μισθούς, επιδόματα επικίνδυνης κι ανθυγιεινής εργασίας, που η εφεδρεία καραδοκεί στη γωνία...

Κάπου εδώ τελειώνουν όμως τα αστεία.
Το γεγονός πως για μια ακόμη φορά η αστυνομία φτιάχνει μια φαντασμαγορική παράσταση με βάση τον αντιτρομοκρατικό (ή αλλιώς νόμο περί εγκληματικής οργάνωσης), δεν αποτελεί κάποιο ιδιαίτερο νέο, παρά το ότι επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά αυτό που γραφόταν εδώ και καιρό από τους ριζοσπαστικούς κύκλους, δηλαδή ότι οι κάθε λογής “αντιτρομοκρατικοί” νόμοι κατασκευάζονται προς ευρεία χρήση. Το περιεχόμενο της παράστασης αυτής όμως, αποτελεί μια καλή αφορμή ώστε να γραφτεί κάτι το οποίο αν και γνωστό στους πάντες (εκτός φυσικά από τους μονίμως σοκαρισμένους παπαγάλους των media), έχει την αξία του, κυρίως για τις προεκτάσεις του.

Η φυλακή αποτελεί μια πρώτης τάξεως μπίζνα για την υπηρεσία και τους κρατούμενους που συνεργάζονται μαζί της.

Την ίδια στιγμή που κρατούμενοι εξευτελίζονται, ξυλοκοπούνται, περνούν πειθαρχικά και απομονώσεις, οι υπεράνω υποψίας ανθρωποφύλακες που τους τα επιβάλλουν θησαυρίζουν από τη διακίνηση των αντικειμένων που κατά τα άλλα προσπαθούν να αποτρέψουν από το να εισέρθουν στη φυλακή. Είναι κοινός τόπος άλλωστε πως όπου η απαγόρευση είναι πιο σκληρή, τόσο πιο χοντρό και ζεστό είναι και το χρήμα για όσους έχουν τον τρόπο να την παρακάμπτουν.
Με ένα μεγάλο ποσοστό κρατουμένων να είναι εξαρτημένοι από την πρέζα πριν βρεθούν έγκλειστοι και ακόμη τόσους να εθίζονται μετά τον εγκλεισμό, τα κέρδη από τη διακίνησή της είναι τεράστια. Όταν ο γνωστός πατερούλης των ανθρωποφυλάκων Αραβαντινός, δηλώνει πως “για να λειτουργήσει ο Κορυδαλλός χρειάζεται ένα κιλό πρέζα την ημέρα”, τότε μιλάμε για τζίρο της τάξης των 200.000 ευρώ τουλάχιστον. Ημερησίως.
Και αυτά αφορούν μόνο τον Κορυδαλλό και μόνο την πρέζα. Όταν ο Κορυδαλλός έχει μόνο το 20% των κρατουμένων και ένα κινητό πιάνει 2000 και 3000 ευρώ, τότε μιλάμε για ένα παζάρι εκατομμυρίων.
Προφανώς, τέτοιου είδους ποσότητες ναρκωτικών και λοιπών “αγαθών” είναι πρακτικά αδύνατον να εισαχθούν από κρατούμενους. Εξάλλου οι συλλήψεις ανθρωποφυλάκων με μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών και κινητών μιλούν από μόνες τους. Όσοι “σωφρονιστικοί” έχουν κατά καιρούς συλληφθεί, κατέχουν πολλαπλάσια ποσότητα χαπιών, πρέζας ή κόκας, απ'όση θα μπορούσε να βάλει οποιοσδήποτε κρατούμενος σε ένα πέρασμα. Το 2011, στις αρχές Μαϊου στην Αλικαρνασσό, ανθρωποφύλακας συλλαμβάνεται μέσα στη φυλακή με 250γρ πρέζας, 50γρ κόκας, 50γρ χασίς, 30 χάπια Subutex, 4 κινητά και 30 κάρτες sim. Την ίδια χρονιά, τον Ιούλιο, στην Πάτρα, ανθρωποφύλακας πιάνεται με 100γρ πρέζα. Το 2012, τον Απρίλη, στο Μαλανδρίνο, 213γρ πρέζα και 2 κινητά. Και φυσικά τώρα στα Τρίκαλα με τον Παπαιωάννου (τον ένα από τους τρεις ανθρωποφύλακες που κατηγορούνται) να παραδέχεται κυνικά πως σε λιγότερο από ένα χρόνο πέρασε “μόνο” 2 κιλά πρέζα και “μερικά” κινητά, ενώ κατηγορείται για 6 κιλά και 500 κινητά. Εννοείται πως δε θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τις τρανταχτές και διάσημες περιπτώσεις των Φωτάκη και Αραβαντινού με 2 κιλά και 800γρ πρέζας αντίστοιχα, στο χρηματοκιβώτιο του Κορυδαλλού.
Φυσικά, κάθε αρχιανθρωποφύλακας, υπαρχιανθρωποφύλακας, ανθρωποφύλακας ή όποιος άλλος από το προσωπικό της φυλακής παραπέμπεται σε δίκη δεν χρειάζεται να ανησυχεί ιδιαίτερα. Η ιστορία έχει δείξει πως η πατρόνα και τροφοδότης του σωφρονιστικού συστήματος, Δικαιοσύνη, είναι μεγαλόψυχη προς τα παραστρατημένα τέκνα της.
Αν δεν αθωωθούν προανακριτικά ή πρωτόδικα, οι ποινές που τους επιβάλλονται είναι κατά πολύ ελαφρύτερες από αυτές που επιβάλλονται σε κρατούμενους για πολύ μικρότερες ποσότητες.
Ο προαναφερόμενος ανθρωποφύλακας που συνελήφθη εντός της φυλακής Αλικαρνασσού “έφαγε” 15 χρόνια πρωτόδικα και στο εφετείο θα πάει αναμφίβολα πολύ χαμηλότερα. Το '94 ο αρχιφύλακας Φωτάκης με τα 2 κιλά έβγαλε μόνο 3,5 χρόνια ενώ το '96 ο πανταχού παρών Αραβαντινός για 800γρ έκατσε μέσα 6 μήνες για να αθωωθεί τελικά με βούλευμα. Για τους τέσσερις ταυτόχρονους θανάτους από χρήση ηρωίνης στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού το 2002, η διευθύντρια καταδικάστηκε σε 8 μήνες φυλάκισης και η αρχιφύλακας σε 1 χρόνο παύσης εργασίας. Ταυτόχρονα εννοείται πως ακόμη και αν κάποιος ανθρωποφύλακας βρεθεί στις φυλακές, οι συνάδελφοί του φροντίζουν για την άνετη διαβίωσή τους σε ειδικές συνθήκες, στις οποίες μεταξύ άλλων προφυλάσσονται από την ενδεχόμενη “ζεστή φιλοξενία” που θα τους επιφύλασσαν οι υπόλοιποι κρατούμενοι.
Δεν γνωρίζουμε για τις ποινές των υπόλοιπων ανθρωποφυλάκων που έχουμε αναφέρει, καθώς είναι δύσκολο να βρει κάποιος τις ανάλογες πληροφορίες (και η “τέταρτη εξουσία” προσέχει εξίσου τα παιδιά του συστήματος).
Αυτό που γνωρίζουμε πάντως είναι πως 4 κρατούμενοι στην Αλικαρνασσό τον Δεκέμβρη του '07 μοιράστηκαν τρεις ισόβιες και 10 χρόνια για κατοχή 2,9γρ πρέζας ενώ στον Κορυδαλλό το '09 κρατούμενος, για 1γρ πρέζας, έφαγε πάλι ισόβια. Σημειωτέον πως και στις δύο περιπτώσεις που αναφέρθηκαν, οι κρατούμενοι ήταν τοξικομανείς.
Οι περιπτώσεις είναι πολλές, τόσο από τη μεριά των ανθρωποφυλάκων, όσο και από τη μεριά των κρατουμένων, αλλά δεν θα επεκταθούμε περισσότερο καθώς ο σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι η καταγγελία, αλλά η κατάδειξη της πολιτικής διάστασης της συνδιαλλαγής μεταξύ υπηρεσίας και κρατούμενων και των μεθόδων ελέγχου, είτε αυτές εκφράζονται ως ναρκοκαταστολή, είτε μέσω ελέγχων, ποινών, πειθαρχικών κτλ.
Τα παραδείγματα που αναφέραμε έχουν την αξία τους καθώς καταδεικνύουν με ξεκάθαρο τρόπο την δυσαναλογία των επιπτώσεων ανάμεσα στους κάθε λογής ανθρώπους του συστήματος και τους κρατούμενους. Έχουν την αξία τους καθώς μεταξύ άλλων δείχνουν πώς είναι δομημένη η κυρίαρχη μικροαστική ηθική και συνείδηση στην οποία η δικαιοσύνη έρχεται να ανταποκριθεί. Οι φύλακες και οι κάθε λογής υπάλληλοι είναι πάντα οι εξαιρέσεις, που παραστράτησαν και, εν τέλει “τους αξίζει μια ευκαιρία”, ενώ οι κρατούμενοι είναι συλλήβδην εξ ορισμού, “εγκληματικά υποκείμενα”, “κακοποιοί”, “πρεζάκια”, άξιοι της μοίρας τους και αποδέκτες της “δικαιολογημένα” σκληρότερης μεταχείρισης.
Το σύστημα προσέχει τα παιδιά του...

Το σόου που στήθηκε στην φυλακή Τρικάλων αποτελεί όμως και την επιβεβαίωση των όσων έχουν γράψει σύντροφοι κατά καιρούς σχετικά με τις διαδικασίες ελέγχου που υφίστανται οι κρατούμενοι. Δηλαδή ότι οι κάθε λογής έλεγχοι, πειθαρχικά, μεταγωγές και απομονώσεις αποτελούν πρωτίστως και πάνω από οτιδήποτε άλλο, εκφάνσεις της διαδικασίας εξουσιαστικής επιβολής και πειθάρχισης. Πως τα μηχανήματα ανίχνευσης ουσιών, οι πρωκτικοί και κολπικοί έλεγχοι, οι εξετάσεις ούρων και οι ακτινογραφίες αποτελούν εργαλεία απενοχοποίησης ενός συστήματος που συστηματικά χρησιμοποιεί (και) τα, παράνομα ή μη, ναρκωτικά για τον έλεγχο των φυλακών.
Ο σωματικός έλεγχος είναι η καθιερωμένη διαδικασία κάθε φορά που κάποιος κρατούμενος εισέρχεται στη φυλακή. Με τον τρόπο αυτό το δίκτυο ελέγχου προσπαθεί και καταφέρνει (κάποιες φορές) να αποτρέψει την εισαγωγή “παράνομων” ειδών στη φυλακή (μικροποσότητες ναρκωτικών στο 90% των περιπτώσεων).
Πάντως ακόμη και με όλους αυτούς τους ελέγχους, το πιο εύκολο πράγμα στη φυλακή είναι να βρει κάποιος πρέζα ή οποιοδήποτε άλλο ναρκωτικό επιθυμεί. Η απλή λογική οδηγεί στο συμπέρασμα πως τα ναρκωτικά και τα κάθε λογής “αγαθά”, περνούν από αυτούς που δεν υφίστανται έλεγχο.Τότε προς τι η επιμονή σε ένα αναποτελεσματικό τρόπο ελέγχου ή εν τέλει γιατί δεν εφαρμόζεται ο ίδιος έλεγχος και στους “υπαλλήλους”?
Προφανώς γιατί έτσι κρατιούνται τα προσχήματα περί ασφάλειας της φυλακής, αλλά διατηρείται και η κοινωνική διάκριση ανάμεσα στους κρατούμενους και τους “έντιμους πολίτες”-ανθρωποφύλακες, ενώ με κάθε έλεγχο επιχειρείται η επιβεβαίωση του φύλακα απέναντι στους φυλακισμένους. Επιβάλλοντάς σου τον έλεγχο η υπηρεσία σου ξεκαθαρίζει αμέσως ποιος είναι το αφεντικό, ποιος διατάζει και ποιος πειθήνια οφείλει να υπακούει.
Έτσι το στερέωμα της εξουσίας διατηρείται και αναπαράγεται ομαλά.

Σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητη μια σημείωση. Όλα αυτά ισχύουν για τους μη υπηρεσιακούς κρατούμενους. Για τους υπηρεσιακούς ισχύουν αναμφίβολα άλλα πράγματα. Το σύστημα των φυλακών είναι πλουσιοπάροχο σε όσους κρατούμενους συνεργάζονται μαζί του...

Τους τελευταίους 18 μήνες η άρνηση αφαίρεσης του εσωρούχου κατά τη διάρκεια του σωματικού ελέγχου, έχει γίνει συνηθισμένη πρακτική αρκετών αναρχικών ενώ εφαρμόζεται και εφαρμοζόταν και στο παρελθόν από μεμονωμένους κρατούμενους.
Μακριά από το να προστατεύει κάποια αόριστη “αξιοπρέπεια” ή μια λανθασμένη ηθικολογία, η άρνηση αυτή οριοθετεί σε κάποιο βαθμό τη σχέση μεταξύ κρατούμενου και υπηρεσίας, δηλώνοντας εμπράκτως πως η κόκκινη γραμμή των αντίπαλων στρατοπέδων διατηρείται.
Οι αντιδράσεις της υπηρεσίας απέναντι σε αυτή την άρνηση ποικίλλουν ανάλογα με την πολιτική της κάθε φυλακής, την ιδιοσυγκρασία του εκάστοτε ανθρωποφύλακα αλλά και την παρακαταθήκη που έχει κερδηθεί από τους κρατούμενους: από την υποχώρηση στην αξίωση του κρατούμενου ως πολυήμερους εγκλεισμούς στην απομόνωση (“χώρος υποδοχής” ή “κελί φιλοξενίας” στη σύγχρονη δημοκρατική ορολογία), πειθαρχικές μεταγωγές και τσαμπουκαλεμένες απαντήσεις ή με τη βία έρευνα.
Τελευταίο περιστατικό από τα πολλά των τελευταίων μηνών όπου αναρχικοί έχουν υποστεί συνέπειες για την άρνηση αυτή, είναι η περίπτωση του συντρόφου Σωκράτη Τζίφκα, ο οποίος κατά την επιστροφή στη φυλακή Διαβατών έπειτα από μεταφορά του στο νοσοκομείο, αρνήθηκε να συναινέσει στον έλεγχο με αποτέλεσμα να του επιβληθεί πειθαρχική μεταγωγή και 10ήμερος εγκλεισμός στο πειθαρχείο.
Δεδομένου πως ο Σωκράτης πριν ένα μήνα (πάλι κατά την επιστροφή από το νοσοκομείο) είχε τηρήσει την ίδια στάση, χωρίς όμως να δημιουργηθεί κάποιο ζήτημα, θεωρούμε πως αυτή η αντίδραση της υπηρεσίας είναι ενδεικτική του άγχους που έχει καταλάβει ανθρωποφύλακες και διευθυντές φυλακών μετά την “αποκάλυψη” του κυκλώματος των Τρικάλων.
Δεν μπορούμε να μην υποπτευόμαστε πως τόσο στην περίπτωση του Σωκράτη, όσο και σε άλλες περιπτώσεις που έχουν ενδεχομένως συμβεί χωρίς να το γνωρίζουμε, παρουσιάζεται μια “άτεγκτη” στάση προκειμένου να μετακυλιστεί το βάρος των επιπτώσεων για τις εισαγωγές στους κρατούμενους.

Ενάντια στο θεσμό της φυλακής στο σύνολό του, βρισκόμαστε απέναντι από κάθε συναλλαγή, ανταλλαγή ή οποιουδήποτε είδους σχέση με τους φύλακές μας. Οι παράτυπες ή παράνομες δραστηριότητες της υπηρεσίας δεν αποτελούν κάποιου είδους τυχαία παρέκκλιση, αλλά δομικό στοιχείο ενός “σωφρονιστικού συστήματος” που στον πυρήνα της ουσίας του βρίσκεται η εξουσιαστική αναπαραγωγή, είτε με τη μορφή της επιβολής, είτε με αυτή της συνεργασίας.

Απέναντι στις ανταλλακτικές σχέσεις με την εκάστοτε υπηρεσία, προτάσσουμε την συσπείρωση, την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση των κρατουμένων ενάντια στη συνθήκη του εγκλεισμού.
Να διερύνουμε, να συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις.
Μέχρι το γκρέμισμα και της τελευταίας φυλακής.


Σπύρος Στρατούλης
Γιώργος Καραγιαννίδης
Ράμι Συριανός

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Εσύ δεν είδες, δεν άκουσες, δεν ξέρεις τίποτα για τις δολοφονικές μαχαιριές φασιστών κατά μεταναστών;

Τα ξημερώματα της Κυριακής 12 Αυγούστου, 5 φασίστες με μηχανάκια δολοφονούν με μαχαίρια νεαρό μετανάστη στην οδό Αναξαγόρα, στο αστυνομοκρατούμενο κέντρο της Αθήνας. Λίγο πριν έχουν προσπαθήσει να μαχαιρώσουν άλλους δύο μετανάστες. Η αστυνομία και ο υπουργός της γνωρίζουν από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για ρατσιστική δολοφονία, αλλά ούτε το όνομα του θύματος ανακοινώνουν ούτε βρίσκουν τους δολοφόνους. Και πώς να το κάνουν άλλωστε, όταν οι περισσότεροι μπάτσοι είναι ομοϊδεάτες των φασιστών μαχαιροβγαλτών της χρυσής αυγής; Οι μισοί τους ψήφισαν άλλωστε. Η δήλωση Δένδια για «προσπάθεια ακραίων ομάδων να ακυρώσουν την οργανωμένη αντιμετώπιση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης», να υπονομεύσουν δηλαδή τον «Ξένιο Δία» του με τις 8.000 προσαγωγές και τις 1.600 συλλήψεις μεταναστών από τις 2 Αυγούστου και μετά, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας: όπου υπάρχει κίνδυνος να ξεφύγουν από τον κρατικό έλεγχο οι φασιστικές επιθέσεις ακροδεξιών συμμοριών, η κυβέρνηση θα διεκδικεί την αποκλειστικότητα στα πογκρόμ. Κράτος και παρακράτος σε αλληλοσυμπληρούμενο ρατσιστικό αμόκ: το πρώτο «καθαρίζει» τους δρόμους από τους μετανάστες, το δεύτερο τους καθαρίζει στην κυριολεξία.
Ζούμε μέρες και νύχτες μαχαιριών: 500 είναι οι επίσημα καταγεγραμμένες φασιστικές επιθέσεις κατά μεταναστών μόνο τους τελευταίους έξι μήνες. Ζούμε στιγμές που θυμίζουν τα ναζιστικά πογκρόμ: πάνοπλοι αστυνομικοί μπλοκάρουν ξημερώματα το τρένο που έρχεται από τον Έβρο γεμάτο μετανάστες και πρόσφυγες και ξεχωρίζουν τους λευκούς από τους μελαψούς, Αιγύπτιοι ψαράδες ξυλοκοπούνται άγρια στο σπίτι τους στο Πέραμα, μετανάστες μαχαιρώνονται στον Νέο Κόσμο, Πακιστανοί εργάτες δέχονται επίθεση με σιδηρολοστούς στη Χαλκίδα, ακροδεξιοί εξαπολύουν πογκρόμ στη Λυκόβρυση, κρανοφόροι φασίστες στήνουν ενέδρες σε μετανάστες στη γέφυρα κοντά στη λεωφόρο Θηβών, Ινδοί εργάτες μαχαιρώνονται στο Ρέθυμνο, Αιγύπτιος μετανάστης χάνει το νεφρό του από μαχαίρωμα στα Χανιά, έλληνας εργοδότης πυροβολεί και κρατάει όμηρο Πακιστανό εργάτη στο Ρέθυμνο, μετανάστης μεταφέρεται σε κωματώδη κατάσταση μετά από επίθεση φασιστών της χρυσής αυγής στην Πάτρα, σπίτι Πακιστανών πυρπολείται στο Ηράκλειο, μετανάστες ξυλοκοπούνται άγρια στη Βόνιτσα ή μαχαιρώνονται σε σταθμούς τρένων στην πλατεία Αττικής, στην Ομόνοια, στον Ρέντη. Κι άλλα, αμέτρητα περιστατικά, αδύνατον να καταγραφούν.
Οι φασίστες, μέσα κι έξω από τη βουλή, παρέα με μπάτσους, μπράβους, νταβατζήδες, πρεζέμπορους και τραμπούκους της μαφίας, παραμονεύουν στους δρόμους της Αθήνας με σκοπό να σαρώσουν όσους και όσες διαφέρουν απ’ αυτούς: μετανάστες, ξένους, τοξικοεξαρτημένους, εκδιδόμενες γυναίκες, τσιγγάνους, ομοφυλόφιλους, «περίεργους», «αντισυμβατικούς» διαδηλωτές, αναρχικούς...
«Θα ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας», κραυγάζουν Σαμαράς και Δένδιας και δίνουν το σήμα στις δολοφονικές ομάδες της χρυσής αυγής και τους μισάνθρωπους ακροδεξιούς, μαζί με την οργανωμένη υστερία των μέσων ενημέρωσης για τους «μετανάστες-εγκληματίες» και τους «δράκους πακιστανούς». Και ο σαλταρισμένος από τα μνημόνια και τον καλλιεργούμενο φόβο «νοικοκυραίος» ή παρακολουθεί αδιάφορος, εθισμένος στην εικόνα εκατοντάδων γονατισμένων μεταναστών στο κέντρο της πόλης, ή πλειοδοτεί σε μίσος και αίμα. Αποζητά όλο και περισσότερο «τάξη», «ασφάλεια» και «εθνική ενότητα», μέχρι να έρθει και η σειρά του να «φαγωθεί». «Ξεχνάει» βέβαια πως και η δική του «δυτική» προνομιούχα -ακόμη και εν μέσω κρίσης- χώρα, συμμετέχει ενεργά στην άγρια λεηλασία και τον αφανισμό από τους πολέμους και την πείνα χωρών από τις οποίες προσπαθούν να διαφύγουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες.
Η διάχυση του φόβου σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας και στις κοινότητες των μεταναστών «υπογράφουν» το κυβερνητικό σχέδιο για εμπέδωση ενός κράτους εκτάκτου ανάγκης. Ενός κράτους που καταστέλλει με τα ματ την πολύμηνη απεργία των χαλυβουργών, ρίχνει πλαστικές σφαίρες στους κατοίκους της Χαλκιδικής που εναντιώνονται στα ορυχεία χρυσού, καταστρέφει τους καταυλισμούς των ρομά στο Αιτωλικό και τον Βοτανικό και σφραγίζει με τη βία την κατειλημμένη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης. Η εξελισσόμενη πολιτική επιλογή μετατροπής των μεταναστών σε «ανθρώπους-σκουπίδια» (οι ντόπιοι ακολουθούν στο άμεσο μέλλον) σημαίνει ότι όλη η κοινωνία μετατρέπεται σε χωματερή δικαιωμάτων. Οι μετανάστες «δεν χωράνε στην Ελλάδα» για τον ίδιο λόγο που δεν χωράνε πλέον και πολλοί από τους έλληνες: εξαιτίας της απόφασης για διάλυση της παραγωγικής διαδικασίας και μελλοντική ανασυγκρότησή της (;) με όρους μεγαλύτερης κερδοφορίας. Κι όμως, για δύο δεκαετίες η «διαχείριση» της μετανάστευσης πρόσφερε στην Ελλάδα φτηνή «μαύρη» εργασία για τα «μεγάλα έργα», τους μεγαλοεργολάβους της κρατικής διαπλοκής και κάθε είδους μικρά και μεγάλα αφεντικά, δημιουργώντας παράλληλα κυκλώματα παράνομης διακίνησης με τεράστια κέρδη.
Η δημιουργία γκέτο και η υποβάθμιση της αξίας της ανθρώπινης ζωής (είτε αυτή συμβαίνει στα σύνορα και στα δουλεμπορικά, είτε στις γειτονιές της Αθήνας και στα εργασιακά κάτεργα) είναι, μεταξύ άλλων, αιχμή της ασκούμενης πολιτικής του κράτους και του κεφαλαίου, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τα μνημόνια, την τρομοκρατική προπαγάνδα των μμε, τα ρατσιστικά πογκρόμ της αστυνομίας, τις απάνθρωπες συνθήκες στα κέντρα κράτησης, τις φασιστικές δολοφονικές επιθέσεις, το θεσμικό ξέπλυμα ΚΥΠατζίδικων και τραμπούκικων οργανώσεων όπως η χρυσή αυγή. (Εξάλλου, ένα «ξέπλυμα» αντίστοιχης νεοναζιστικής οργάνωσης, της NSU, έγινε πρόσφατα γνωστό και στη Γερμανία: ο επικεφαλής της γερμανικής αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας παραιτήθηκε μετά την αποκάλυψη ότι η υπηρεσία του κατέστρεψε έγγραφα σχετικά με την οργάνωση η οποία έχει δολοφονήσει ανενόχλητη οκτώ Tούρκους και έναν έλληνα).
Ο δρόμος για τον ολοκληρωτισμό στρώνεται, όταν η αστυνομία, ο στρατός και οι παρακρατικές φασιστικές συμμορίες κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο και επιβάλλονται σε καθημερινή βάση ως λύση για τα κοινωνικά ζητήματα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η ρητορεία των μπράβων των φασιστικών συμμοριών για το «μεταναστευτικό» δεν διαφέρει από εκείνη της κυβέρνησης: οι «ακραίες» δράσεις των φασιστικών συμμοριών κάνουν απλά τις προτάσεις της κυβέρνησης να φαίνονται νόμιμες, θεσμικές και αναγκαίες. Από την άλλη, ο θεσμικός ρατσισμός, επίσημη πολιτική της Ευρώπης-φρούριο και της Ελλάδας-στρατόπεδο συγκέντρωσης, σκοτώνει συντριπτικά περισσότερους μετανάστες από όσους οι φασιστικές συμμορίες: το περσινό καλοκαίρι πάνω από 1.500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να περάσουν από τη Λιβύη στην Ιταλία και ενώ η περιοχή ήταν γεμάτη από πλοία του ΝΑΤΟ που αγνόησαν τα σαπιοκάραβα με τις χαλασμένες μηχανές και τους μετανάστες που τελικά πέθαναν από τη δίψα.
Αν η μία όψη του χρήματος και της εξουσίας είναι η τρομοκρατία των μνημονίων και η εντεινόμενη εργασιακή εκμετάλλευση, ή η απειλή της ανεργίας για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, η άλλη όψη είναι αυτή των αποκαθαρμένων φασιστικών δολοφονικών συμμοριών και των θεσμικών πογκρόμ που εξυπηρετούν τη στρατηγική της έντασης και του κινδύνου της «ανωμαλίας», ενθαρρύνοντας τη διαίρεση της εργατικής τάξης και τον κοινωνικό αλληλοσπαραγμό των αδύναμων και φτωχοποιημένων. Μ’ αυτόν τον τρόπο ελπίζει το πολιτικό σύστημα ότι θα «ξεπλυθεί» και θα επανέλθει ως εγγυητής της «ομαλότητας». Άλλωστε, το γεγονός ότι 426.000 ψηφοφόροι (μεταξύ των οποίων ο μισός μηχανισμός των σωμάτων ασφαλείας) βρίσκονται στο πλευρό της χρυσής αυγής, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για το πώς οι ίδιοι άνθρωποι χρησιμοποιούνται και θα χρησιμοποιηθούν επίσης στο άμεσο μέλλον.
Σκοπός του καπιταλισμού, δεν είναι η εξαφάνιση του συνόλου των μεταναστών ή αυτών που κάθε φορά «περισσεύουν», αλλά η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη «αξιοποίησή» τους. Όπως πολύ σωστά έχει ειπωθεί: όποιος εκμεταλλεύεται ένα κοπάδι δεν θέλει να το αφανίσει ολοκληρωτικά, αλλά να εξασφαλίσει το προνόμιο του σφαγέα.
Ή αυτοί ή εμείς. Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε την εξαχρείωση της ζωής μας. Ο αγώνας ενάντια στο ρατσισμό, τον εθνικισμό, το φασισμό και κάθε είδους ολοκληρωτισμό, απαιτεί να αναπτύξουμε μαζί, «ντόπιοι» και μετανάστες, την αυτοοργάνωση και την αυτοάμυνά μας, για να ξεμαγαρίσουμε τις γειτονιές, τις πλατείες, τα σχολεία και τους δρόμους από τα φασιστικά περιττώματα και να οικοδομήσουμε έναν κόσμο χωρίς κράτος και αφεντικά, χωρίς σύνορα και εκμετάλλευση.
Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΑ
ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ ΠΟΓΚΡΟΜ
 
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ TOΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
αγωνιζόμενες/οι ενάντια στην κρατική και τη φασιστική τρομοκρατία

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Στον Κόσμο τον Αφεντικών είμαστε όλοι Ξένοι

Utopia A.D. | Κομοτηνή, 09/08/2012
Την Παρασκευή 3 Αυγούστου μετά από αιφνιδιαστική απόφαση – διαταγή της κυβερνητικής τοπικής τρόικας, ξεκίνησε η μεταφορά μεταναστών από την Αθήνα, στις σχολές αστυφυλάκων Ξάνθης και Κομοτηνής. Η είδηση προκάλεσε έκπληξη στους τοπικούς φορείς οι οποίοι δεν είχαν ενημερωθεί.
Το  νέο στην τοπική κοινωνία προκάλεσε εκνευρισμό κυρίως γιατί το κλείσιμο της σχολής, σημαίνει μειωμένα οικονομικά οφέλη για την πόλη. Παράλληλα η μεταφορά μεταναστών, χρησιμοποιήθηκε από κάποιους σαν ένα πάτημα να βγάλουν την ναζιστική τους προπαγάνδα στηριγμένοι πάντα σε ψέματα του τύπου: οι μετανάστες είναι μεταφερόμενοι από φυλακές, κατηγορούμενοι  όλοι τους για διάφορα εγκλήματα όπως, βιασμοί! Η παραπάνω προπαγάνδα και οι ατάκες του στυλ ”αν βγουν αυτοί, θα μας κλέψουν και  θα μας σκοτώσουν”, φούντωσε τον θυμό με αποτελέσματα τον πανικό των πολιτών , κάνοντας τις πρώτες αντιδράσεις πολλών να διακατέχονται από ρατσισμό και μίσος απέναντι σε κάποιους που δεν γνωρίζουν, παράλληλα φασιστικές συμμορίες, γίνονται αποδεκτές έως και ευπρόσδεκτες από κάποιους. Αναρωτιόμαστε πώς τελικά ένα ζήτημα οικονομικό της πόλης, κατέληξε σε ρατσιστικό;
Μετανάστες – εξιλαστήρια θύματα από κράτος και νεοναζί, ο καθένας για τους δικούς του λόγους….
Κράτος: οικονομικά οφέλη από τις αιτήσεις ασυλίας που κάνουν οι μετανάστες. Άλλα οικονομικά οφέλη, από την συνθήκη του Δουβλίνου2. Έν τω μεταξύ στην περίοδο μεταξύ 2000 και του 2007, χορηγήθηκαν στην Ελλάδα 5 εκατ. ευρώ στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ταμείου για τους πρόσφυγες και 1,5 εκατ. χορηγήθηκαν το 2008. Η Ελλάδα μπορεί επίσης να επωφεληθεί  από τη χρηματοδοτική στήριξη για δράσεις άμεσης επέμβασης η οποία διατίθεται στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ταμείου3 για τους πρόσφυγες και του ταμείου συνόρων που ξεκίνησε το 2008, το οποίο θα βοηθά τα κράτη μέλη να διαχειρίζονται την πίεση που δέχονται τα συστήματα ασύλου τους καθώς και την πίεση στα σύνορά τους. Τέλος  το κράτος κρύβοντας τα παραπάνω, χρησιμοποιεί τους μετανάστες με το κατάλληλο μέσο, τα ΜΜΕ ώστε να αποπροσανατολίζει τον κόσμο από τα πραγματικά προβλήματα, λιτότητα, ανεργία κτλ. Αυτοί λοιπόν που φτάσανε την ανεργία στο 24% και που με σκληρές κατασταλτικές μεθόδους επιβάλλουν κάθε νέο μέτρο και οδηγούν την κοινωνία στην εξαθλίωση. Αυτοί που είναι οι υπερασπιστές μιας ισχυρής οικονομικής ολιγαρχίας που παρασιτεί εις βάρος όλων των υπόλοιπων ανθρώπων , βρήκαν για άλλη μια φορά τους αποδιοπομπαίους τράγους στα πρόσωπα των μεταναστών, δλδ σε αυτούς που βρίσκονται στην χαμηλότερη θέση στην πυραμίδα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης.
 Νεοναζί (εθνικοσοσιαλιστές): Η ναζιστική προπαγάνδα, αφήνει στην άκρη τα όποια χαμένα οικονομικά οφέλη της τοπικής κοινωνίας τα οποία θα προκύψουν εάν τελικά κλείσει η σχολή και επικεντρώνεται στις “δύσκολες ώρες που περνάνε οι καημένοι αστυφύλακες” τονίζοντας περισσότερο τον ερχομό των μεταναστών ως πληγή για τον τόπο βγάζοντας το ρατσιστικό τους δηλητήριο και αποπροσανατολίζουν και αυτοί με την σειρά τους την τοπική κοινωνία από το αρχικό ζήτημα το οποίο ήταν το κλείσιμο της σχολής και το οικονομικό αντίκτυπο στην τοπική αγορά.
   Εκκλησία: από απαράδεκτη, έως γελοία και ύποπτη ήταν και η στάση της εκκλησίας η οποία κτυπάει της καμπάνες πένθιμα από την ώρα που μεταφερθήκαν οι μετανάστες στην πόλη μας! Μάλλον οι εκπρόσωποι του Θεού, ξεχνάνε τα λόγια του Ιησού: «Γιατί πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε νερό, ήμουν ξένος και σεις με φιλοξενήσατε στο σπίτι σας, ήμουν γυμνός και με ντύσατε, αρρώστησα και με επισκεφτήκατε, ήμουν στη φυλακή και σεις ήρθατε να με δείτε».

Όποιος ξεχνά την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.
 Με τον ερχομό των Ποντίων στις δεκαετίες 1980 – 1990 από τις χώρες των Ε.Σ.Σ.Δ, δημιουργήθηκαν τα πρώτα “γκέτο”. Αυτοί ήταν οι ξένοι στην πόλη και αυτοί που δέχτηκαν τα ρατσιστικά βέλη. Οποιαδήποτε εγκληματική πράξη γινόταν στην πόλη, χρεωνόταν σε αυτούς. Σήμερα το ρολό τους έχουν πάρει οι μετανάστες οι οποίοι βρίσκονται σε δυσκολότερη θέση λόγο του ότι είτε βρίσκονται έγκλειστοι σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, είτε περιφέρονται ελεύθεροι κάνοντας ότι μπορούν για να επιβιώσουν στοιβαγμένοι σε διαμερίσματα – κλουβιά 10-15 ατόμων, και είναι ήδη κατηγορούμενοι για μελλοντικά υποτιθέμενα εγκλήματα. Οι 2 παραπάνω περιπτώσεις έχουν τα εξής κοινά: Πέρα από τον ρατσισμό που δέχονται, επιφέρουν οικονομικά κέρδη στα ταμεία του κράτους. Ας μην ξεχνάμε ότι ο καθένας μας θα μπορούσε να είναι στην θέση τους και ας μην ξεχνάμε επίσης την ανθρωπιά μας στο όνομα του κέρδους είτε αυτό είναι οικονομικό, είτε άλλου είδους.
Για εμάς το πρόβλημα συνοψίζεται στους στρατιωτικούς – οικονομικούς πολέμους που διεξάγουν οι δυτικές χώρες, μαζί και η Ελλάδαστις χώρες προέλευσης των μεταναστών. Ο τρόπος που η Ελλάδα συντελεί στο πρόβλημα, είναι η συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ και η παροχή στρατιωτικών βάσεων αλλά και η συμμετοχή σε “ειρηνευτικές αποστολές”. Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος, πρέπει να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι μετανάστες όπως και όλοι οι άνθρωποι πρέπει να είναι ελεύθεροι και να κινούνται όπου θέλουν. Στα καπιταλιστικά δεδομένα στα οποία ζούμε αυτό σημαίνει, νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, κάτι που θα έχει ως αποτελέσματα τον διασκορπισμό πληθυσμών σε όλη την ήπειρο και για όσους επιθυμούν να μείνουν στην Ελλάδα, ασφάλιση τους εφόσον αυτοί εργάζονται. Επομένως και αλλά χρήματα στα ασφαλιστικά ταμεία. Πραγματικά προβλήματα γεννιούνται από το ίδιο το σύστημα και η λύση βρίσκεται στους κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών.
Όποιος πιστεύει ότι για όλα τα δεινά, ευθύνονται οι ξένοι είναι αφελής μικροαστός, φοβισμένο ανθρωπάκι το οποίο σκύβει το κεφάλι στον πόλεμο των αφεντικών και επιτίθεται στους αδύναμους που στην προκειμένη περίπτωση, είναι οι μετανάστες.
…και για να μην ξεχνιόμαστε, Δεν υπάρχουν Έλληνες, Δεν υπάρχουν ξένοι, Μόνο καταπιεστές και καταπιεσμένοι.
ΥΓ. Και για όσους ζητάνε να σταλούν οι μετανάστες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Βέννας, τους λέμε απλά ότι η ύπαρξη του είναι παράνομη και κρίθηκε ακατάλληλο από τις υγειονομικές αρχές, ακόμα και από τους συνοριακούς που κάνουν εκεί υπηρεσίες ζητήθηκε να κλείσει! Αλλά μέχρι στιγμής τίποτα, όσοι λοιπόν βλέπουν τη Βέννα σα λύση ας πανε πρώτα μια βόλτα από εκεί…

Αναρχικό Στέκι utopia a.d.
utopia-ad.org

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Ξένιος Ζευς

Εδώ και κάμποσες ώρες έχει ξεκινήσει στο κέντρο της Αθήνας και στα σύνορα του Έβρου, μεγάλη αστυνομική επιχείρηση «ελέγχου-εκκαθάρισης-σύλληψης παράνομων αλλοδαπών».
Εντάξει, η «κοινή γνώμη» το έχει φάει το τυράκι εδώ και καιρό: οι «αλλοδαποί» ευθύνονται για τα πάντα: για την ανεργία, το έγκλημα, τον ιό του Δυτικού Νείλου, τη φυματίωση, για τις ελλείψεις στα νοσοκομεία (το είχε πει ο Λοβέρδος, το αναμασάει όλος ο καθεστωτικός εσμός), για την οικονομική στενότητα της ΔΕΗ -το αποκάλυψε ο φασίστας βουλευτής Παναγιώταρος στη Βουλή, με μια «τοποθέτηση-καταπέλτη» για την κλοπή χαλκού και καλωδίων από αλλοδαπούς. Είχε βέβαια προηγηθεί προ ημερών συζήτηση στο θερινό τμήμα της βουλής για το φλέγον ζήτημα της περισυλλογής από κάδους απορριμμάτων (με προεξέχοντες και συναινούντες ομιλητές τον Δένδια και τον Παναγιώταρο), αλουμινίου και σίδερου από περιπλανώμενους –αλλοδαπούς βεβαίως- ρακοσυλλέκτες, «οι οποίοι με την αντικοινωνική τους εργασία στερούν από το ελληνικό κράτος πολύτιμους πόρους». Ονομάστηκαν μάλιστα και η «μαφία με τα καροτσάκια» και φτιάχτηκε με υπουργική απόφαση ειδικό αστυνομικό σώμα για την αντιμετώπισή τους…
Έχουμε ήδη ξεφύγει κατά πολύ από τον αστερισμό της αντιστροφής της πραγματικότητας. Οι κυρίαρχοι πλέον σαρκάζουν ανοιχτά: πως αλλιώς θα μπορούσε κανείς να διαβάσει την –επιθεωρησιακής, τύπου Δελφινάριο, έμπνευσης- κωδική ονομασία «Ξένιος Ζευς» για μια επιχείρηση σύλληψης μεταναστών, ατόμων δηλαδή που ο κοινός νους λέει πως «ζητούν φιλοξενία»;
Η ιστορία το έχει δείξει: η βία, η αλαζονεία, ο ηγεμονισμός και ο σαρκασμός ήταν τα όπλα των κυρίαρχων, όταν αισθάνονταν ανασφαλείς και αδύναμοι.
Η ιστορία το έχει δείξει: η αλληλεγγύη των από κάτω, σαν γλυκιά εκδίκηση, θα τους σαρώσει…

(από το site του Θερσίτη για την επιχείριση σκούπα της αστυνομίας στο κέντρο της Αθήνας και στα σύνορα του Έβρου)

Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

Κείμενο Κατάληψης ΔεΛΤΑ σχετικά με την πρόθεση της ΔΕΗ να κόψει το ρέυμα

Τις τελευταίες ημέρες η Δ.Ε.Η. έχει εκδηλώσει την πρόθεσή της να διακόψει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στο κτήριο της κατάληψης ΔέΛΤΑ, με συνεχείς επισκέψεις και παρενοχλήσεις. Προφανώς δεν είμαστε οι μόνοι οι οποίοι μπαίνουν στο στόχαστρο αυτής της επιχείρισης, αλλά βρισκόμαστε μ' αυτούς που δεν μπορούν ή αρνούνται να πληρώνουν για ένα αγαθό που είναι απαραίτητο για την ανθρώπινη επιβίωση. Αυτός ο ψευδο-κοινωφελής οργανισμός κινείται βάση των καπιταλιστικών συμφερόντων της κερδοφορίας, συμφέροντα τα οποία εμείς δεν αναγνωρίζουμε. Σε μία περίοδο που το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας αδυνατεί να τα βγάλει πέρα ακόμα και ως προς τα βασικά του έξοδα, δεν διστάζει να κόβει το ρεύμα ακόμα και σε άπορους, ηλικιωμένους, και αρρώστους (ακόμα και με ανίατες ασθένειες). Αυτοί είναι, που με εντολές του κράτους, εκβίαζουν την κοινωνία να πληρώσει το απεχθές χαράτσι, αφού αυτό συνδέθηκε με τον λογαριασμό του ηλεκτρικού. Οι ίδιοι καταστρέφουν το περιβάλλον με υπέρμετρες εξορύξεις, ρύπανση του αέρα και του νερού, εκτροπές ποταμών, κ.α. Φυσικά δεν ξεχνάμε και τον τεράστιο αριθμό εργατικών “ατυχημάτων”, και εδώ θα θέλαμε να εκφράσουμε μία βασική διαφωνία. Το να αδιαφορείς για τις ασφαλείς συνθήκες εργασίας δεν συντελεί σε εργατικό ατύχημα. Συντελεί σε δολοφονία, αφού εν γνώση τους μειώνουν το κόστος (ασφάλεια εργαζομένων) για να μεγιστοποιήσουν το κέρδος. Παρ'ολ'αυτά, τολμούν να ισχυρίζονται πως δρουν προς όφελος του κοινωνικού συμφέροντος. Βέβαια, η κοινωνία που έχουν στο μυαλό τους καμία σχέση δεν έχει μ' αυτή που οραματιζόμαστε εμείς, και τα συμφέροντά μας είναι κάθε άλλο παρά κοινά.
Σε παρόμοιο μοτίβο κινείται και η βιομηχανία παραγωγής φθηνών εργαζομένων. Αυτή που έχουμε στο μυαλό μας φορά τον ψεύτικο μανδύα του εκπαιδευτικού ιδρύματος, είναι περισσότερο γνωστή για σκάνδαλα κακοδιαχείρισης, ρουσφέτια, και τις πελατειακές και κομματικές σχέσεις της, και ονομάζεται Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης. Ούτε αυτή η κακοκουρδισμένη λατέρνα λειτουργεί προς κάποιο κοινό όφελος. Απλά θέλει να παράγει χαμηλόμισθο εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό καθ' υπόδειξη των εργοδοτών. Με αυτό το σκεπτικό η συνομοταξία τους στήριξε τον “νόμο πλαίσιο” και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Ώστε οι ανάγκες των αφεντικών και η παραγωγή εργαζομένων που να τις καλύπτουν να αρμονίζονταν πλήρως.
Είναι λογικό οπότε αυτά τα δυο λαμόγια αναγνωρίζουν τον εχθρό τους σ'αυτούς που θέλουν να τους χαλάσουν την γιορτή. Στην ιδιοκτησία του Α.Τ.Ε.Ι.Θ. βρίσκεται το επί 5 χρόνια κατειλημμένο κτίριο της Κατάληψης ΔέΛΤΑ στην Εγνατίας 13. Ένα κτήριο που εγκατέλειψαν στο έλεος της μοίρας του, αλλά πήρε ζωή από όλους εμάς. Έτσι έρημα ντουβάρια μετατράπηκαν σε έναν αυτοοργανωμένο χώρο με ανοιχτά εργαστήρια και υποδομές. Ένα χώρο πολιτικών ζυμώσεων που κλείνει το μάτι στην αυριανή κοινωνία της ισότητας και της αλληλεγγύης. Αυτή η πρόθεση διακοπής της ηλεκτροδότησης είναι στο ευρύτερο πλαίσιο καταστολής ριζοσπαστικών αντιδράσεων, γιατί η κοινωνία δικτυώνεται από τα κάτω και απαντά με απεργίες και μαζικές διαδηλώσεις, επιθέσεις στους μηχανισμούς εκμετάλλευσης, και συγκρούσεις με τους πληρωμένους προστάτες αυτών, τους μπάτσους. Προσπαθούν συνεπώς να απαντήσουν με διώξεις αγωνιστών με φανταστικά στοιχεία, ωμή βία και παραπληροφόρηση, και αναβαθμίζουν το νομικό τους οπλοστάσιο με τον λεγόμενο τρομονόμο. Ένα νομικό πλαίσιο τόσο ευρύ και εύπλαστο που μπορεί ελιχθεί από την ποινικοποίηση προθέσεων, και όχι πράξεων, μέχρι τη δέσμευση οικονομικών στοιχείων ανθρώπων που το κράτος από τη μία κατηγορεί και από την άλλη δεν αναγνωρίζει ως πολιτικούς του αντιπάλους.
Αυτή η καταστολή αφορά όλους μας. Όταν το κράτος χτυπά έναν χώρο ή έναν αγωνιστή με γνώμονα την ανατρεπτική του δράση, τότε χτυπά όλους εμάς. Όσο συνεχίζουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όσο ζουν με βάση το κέρδος και όχι την αλληλεγγύη, άλλο τόσο θα πολεμάμε ενάντια σε εξουσιαστικές λογικές και πρακτικές, η ρήξη με το υπάρχον δεν μπορεί παρά να είναι ολοκληρωτική.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
ΚΟΜΕΝΟ ΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΜΟΝΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΦΕΝΤΙΚΟ
 
Τη Δευτέρα 6/8 στις 10 το πρωί θα πραγματοποιηθεί μικροφωνική από το χώρο της κατάληψης, και θα ακολουθήσει συνέλευση-ενημέρωση στη 1 το μεσημέρι.


Κατάληψη ΔέΛΤΑ, Θεσσαλονίκη, Εγνατίας 13, στάση Κολόμβου

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Χαλυβουργία

Ο αγώνας των απεργών χαλυβουργών είναι αγώνας της εργατικής τάξης. Γι' αυτό τώρα, περισσότερο από ποτέ, ο αγώνας αυτός δικαιούται να συνδεθεί με το σύνολο της τάξης μας, με το σύνολο της κοινωνίας. Ο αγώνας των χαλυβουργών είναι αγώνας όλων.
Η κυβέρνηση επέλεξε να εξαπολύσει την επίθεσή της μέσα στο κατακαλόκαιρο. Είναι μια στρατηγική κίνηση που πιστεύει πως θα της αποφέρει μια συντριπτική νίκη επί των απεργών.
Εμείς από την πλευρά μας οφείλουμε απέναντι στην τάξη μας να μετατρέψουμε το μειονέκτημα σε πλεονέκτημα. Και για να γίνει αυτό δεν έχουμε παρά να επενδύσουμε στα όπλα που χρόνια τώρα έχουν αποδειχτεί ανίκητα για την τάξη μας. Στη συνεχή αντιπληροφόρηση, στη μαζικότητα, στην ενότητα, στη φαντασία, στην ταξική μας συνείδηση και στην πίστη πως στο τέλος του πολέμου, όσες χαμένες μάχες κι αν υπάρξουν, θα είμαστε εμείς που θα βγούμε νικητές.
Προτείνουμε, κι ελπίζουμε να ανταποκριθούν θετικά οι αγωνιζόμενοι απεργοί χαλυβουργοί, να καλέσουν ως σωματείο ανοιχτή συνέλευση είτε στην πύλη του εργοστασίου είτε στο εργατικό κέντρο Ελευσίνας είτε όπου αλλού κρίνουν, ανοιχτή συνέλευση διαρκείας με όλους όσοι έχουν σταθεί ή θέλουν να σταθούν από εδώ και πέρα αλληλέγγυοι στον αγώνα τους. Να γίνει ο Αύγουστος από μήνας ραστώνης ο μήνας της γενικευμένης αντεπίθεσης, της αλληλεγγύης, της αντιπληροφόρησης, των παρεμβάσεων, της ανατροπής.
Όλοι μαζί, σε ένα κοινό μέτωπο που θα συνθέσει τις απόψεις με στόχο την κεντρικοποίηση και το ρίζωμα του αγώνα πανελλαδικά. Εφόσον η νέα κυβέρνηση μας πετά το γάντι δεν μένει παρά να το σηκώσουμε και να μετατρέψουμε την πρώτη της επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη σε Βατερλώ των εμπνευστών της.
Η απεργία των χαλυβουργών δεν είχε ποτέ τα χαρακτηριστικά μιας περιφερειακής αντιπαράθεσης μεταξύ ενός εργατικού σωματείου σε απεργία κι ενός αφεντικού. Έγινε από την αρχή αντιληπτή ως μια κεντρική αντιπαράθεση μεταξύ του ταξικού εργατικού κινήματος και των επιταγών του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων που σήμερα καλείτε να επιβάλλει δια ροπάλου, η τρικομματική κυβέρνηση.
“Το δικαίωμα στην εργασία”
Ο πρωθυπουργός που αποπειράται να κυβερνήσει χωρίς κοινωνική συναίνεση και με ένα κοινοβούλιο που ανά πάσα στιγμή μπορεί να καταρρεύσει επικαλείται το “δικαίωμα στην εργασία” κι επιστρατεύει τα ΜΑΤ προκειμένου να νομιμοποιήσει δια της βίας τους απεργοσπάστες και να απονομιμομοποιήσει τους απεργούς και το δικαίωμα στην απεργία. Επιστρατεύει τη βία επειδή νοιώθει και είναι επί της ουσίας ανίσχυρος. Με “σαμαρισμούς” και ευφυολογήματα του επικοινωνιακού του επιτελείου προσπαθεί να απονοηματοδοτήσει την έννοια του αγώνα. Κάποιοι στο παρελθόν επέλεξαν να ρεζιλευτούν κηρύσσοντας το τέλος της ιστορίας ας κηρύξει κι αυτός με τη σειρά του, το τέλος της ταξικής πάλης.
Όμως ένα εκατομμύριο άνεργοι, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι, οι επισφαλώς εργαζόμενοι, οι ελαστικά εργαζόμενοι, οι εκ περιτροπής εργαζόμενοι, οι περιστασιακά εργαζόμενοι  και οι εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστοι εργαζόμενοι ξέρουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει το “δικαίωμα στην εργασία” που αγωνίζεται να τους διασφαλίσει η κυβέρνηση.
Εργοδοτικός συνδικαλισμός
Η επίθεση της κυβέρνησης δεν θα μπορούσε να μην έχει αρωγό τα Μέσα Μαζικής  Ενημέρωσης που δεν σταματούν στιγμή να κάνουν εργοδοτικό συνδικαλισμό. Το “δικαίωμα στην εργασία” του πρωθυπουργού και των δημοσιογράφων που λειτουργούν σαν το γραφείο τύπου της κυβέρνησης και φερέφωνα του ΣΕΒ είναι εργοδοτικός συνδικαλισμός. Η στήριξη του βιομήχανου και του απεργοσπαστικού του μηχανισμού ενάντια στους απεργούς είναι εργοδοτικός συνδικαλισμός. Η ενορχηστρωμένη παραπληροφόρηση είναι εργοδοτικός συνδικαλισμός.
Από τη μία, η άρχουσα τάξη έχει κάθε δικαίωμα να επιδεικνύει αλληλεγγύη στον κατατρεγμένο βιομήχανο, να προπαγανδίζει τις θέσεις της μέσω των υπαλλήλων της στα ΜΜΕ, να δημιουργεί απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, να επιστρατεύει τις κατασταλτικές δυνάμεις ενάντια στους εργάτες να ρίχνει χημικά και ξύλο ή ό,τι άλλο κρίνει απαραίτητο.

Η εργατική τάξη από την άλλη καταδικάζεται μετά βδελυγμίας όταν στέκεται αλληλέγγυα στα ταξικά της αδέρφια στους χαλυβουργούς. Οι απεργοί χαλυβουργοί πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Απομονωμένοι. Κι όποιοι σταθούν αλληλέγγυοι δεν είναι παρά “κομματικοί στρατοί”, “επαγγελματίες συνδικαλιστές”, “εχθροί της κοινωνίας και της εργασίας”...
Οι αιχμάλωτοι του ταξικού πολέμου.
Όμως ποιοί είναι τέλος πάντων αυτοί οι απεργοσπάστες που διαφυλάσσουν το “δικαίωμα στην εργασία”. Κάποιοι εκτελούν εντεταλμένη υπηρεσία κι έχουν πιάσει στασίδι στα ΜΜΕ των αφεντικών. Κάποιοι είναι διευθυντικά στελέχη. Κάποιοι είναι προσκυνημένοι με άποψη και κάποιοι είναι δυστυχώς αιχμάλωτοι του ταξικού πολέμου. Αιχμάλωτοι της ανεργίας, της ανέχειας, των χιλίων προβλημάτων που για κάποιους είναι και για άλλους φαντάζουν ανυπέρβλητα. Αιχμάλωτοι της άρχουσας τάξης. Ας το ξανασκεφτούν, ποτέ δεν είναι αργά κι ας βάλουν στο απέναντι ζύγι τη χαμένη τους αξιοπρέπεια γιατί οι άνθρωποι δεν έχουμε γεννηθεί να περπατάμε σκυφτοί αλλά με το κεφάλι ψηλά.

      Αντί στις πύλες της φωτιάς να πέσουν οι απεργοί χαλυβουργοί, ας πέσει η κυβέρνηση.

                                                                                                    26 Ιουλίου 2012
 
Πρωτοβουλία Συνδικαλιστών Βάσης.