Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Πολιτική δήλωση Γιώργου Καραγιαννίδη


Η παρουσία μου εδώ δε σηματοδοτεί επ' ουδενί την αποδοχή από μέρους μου της ιδιότητας του κατηγορουμένου. Αν και θεωρώ ότι η μέχρι τώρα εξέλιξη της διαδικασίας κατέρριψε τα γελοία στοιχεία της εμπλοκής μου στην υπόθεση. Όλοι είδαμε τα αυτοκίνητα που αλλάζουν χρώμα,τις χύτρες που αλλάζουν μέγεθος κατά βούληση και άλλα φαιδρά. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με ανάλογης βαρύτητας στοιχεία εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για ανύπαρκτο πρόσωπο. Παρόλα αυτά προτίμησα να μη συνδιαλλαγώ με το δικαστήριο και, μπροστά στους εκβιαστικούς όρους και αξιώσεις του, να απέχω από τη συγκεκριμένη διαδικασία. Επέλεξα να το απαξιώσω με τη σειρά μου, όπως αυτό απαξίωσε τους κατηγορούμενους και τους αλληλέγγυους συντρόφους. Άλλωστε ο διεκπεραιωτικός ρόλος του σε διατεταγμένη υπηρεσία δικαστηρίου και οι προθέσεις των πολιτικών εντολέων του αποκαλύφθηκαν ξεκάθαρα πριν ελάχιστες μέρες, όταν εξασφάλισε άμεσα τον εξοπλισμό που απαιτούνταν για προβολή άσχετων με την υπόθεση φωτογραφιών κάποιων κατηγορουμένων, ενώ στο αρχικό αίτημά μας για μαγνητοφώνηση της δίκης είχε επικαλεστεί υπέρογκο κόστος!!! Το γεγονός βέβαια αυτό είναι σταγόνα μέσα στον ωκεανό της γενικότερης δικαστικής αυθαιρεσίας, ωστόσο ενδεικτικό των όρων με τους οποίους διεξάγεται η δίκη. Φυσικά δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Κι αυτό γιατί στην ουσία της αυτή παραμένει μια δίκη πολιτική, παρόλη την προσπάθεια εξάλειψης της έννοιας αυτής από το σύγχρονο δημοκρατικό καθεστώς. Είναι μια δίκη όπου συγκρούονται 2 κόσμοι. Από τη μια πλευρά το σύμπλεγμα των τεσσάρων εξουσιών, με αιχμή του δόρατος τη δικαστική, αλαζονική και υπεροπτική, θωρακισμένη πίσω από το νομικό της κώδικα συμπύκνωση και δικαίωση του κυρίαρχου κώδικα αξιών της κοινωνίας. Και από την άλλη άνθρωποι με διαφορετικές διαδρομές, επιλογές, αναφορές και χαρακτήρες, με κοινό όμως παρονομαστή. Άνθρωποι που προτάσσουν έννοιες όπως φιλία, συντροφικότητα, αλληλεγγύη και δε διστάζουν να πληρώσουν για αυτές με προσωπικό κόστος. Άνθρωποι τέλος οι οποίοι εχθρεύονται αυτόν τον κόσμο και δε σκύβουν μπροστά του. Σε αυτούς τοποθετώ και εγώ τον εαυτό μου. Αναπότρεπτα λοιπόν αρνούμαι να απολογηθώ ενώπιόν σας. Οι γραμμές ανάμεσά μας είναι ξεκάθαρες και τίποτα δε μπορεί να τις θολώσει. Είναι η διαφορά ανάμεσα στην υποταγμένη και εξεγερμένη συνείδηση. Γι΄αυτό αρνούμαι να αναγνωρίσω τη δικαιοδοσία σας και να συνδιαλλαγώ μαζί σας. Εσείς μπορείτε μόνο να με καταδικάσετε και όχι να με κρίνετε. Αντίστοιχα μπορείτε να με αθωώσετε και όχι να με δικαιώσετε. Η μόνη κρίση που υπολογίζω και με ενδιαφέρει πραγματικά είναι εκείνη του εαυτού μου και όσων νοιώθουν την ίδια απέχθεια για αυτόν τον κόσμο, τα όργανά του και τους ρόλους του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου