Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Vegan καφενείο αφιερωμένο στον αγωνιστή του A.L.F. Barry Horne





Την Παρασκευή 5/11 το Vegan Καφενείο στην Κατάληψη Σκαραμαγκά θα είναι αφιερωμένο με προβολές και συζήτηση στον αγωνιστή του A.L.F. Barry Horne που πέθανε από απεργία πείνας στη φυλακή, αγωνιζόμενος για την απελευθέρωση των ζώων.

Ημέρα μνήμης: Barry Horne (17/03/1952 - 05/11/2001)

O Barry Horne γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Northampton. Δούλευε σαν σκουπιδιάρης, όταν στα 35 του άρχισε η επαφή του με τα δικαιώματα των ζώων. Για κάποιους θεωρείται τρομοκράτης. Για άλλους είναι ήρωας. Σε κάθε περίπτωση, ήταν ένας άνθρωπος που επηρέασε και επηρεάζει τις ζωές χιλιάδων άλλων ανθρώπων. Ήταν ένας άνθρωπος που με τη ζωή του και τη δράση του έδρασε σαν καταλύτης για το πιο ριζοσπαστικό κίνημα της εποχής μας, το κίνημα της απελευθέρωσης των μη ανθρώπινων ζώων. Παρακάτω ακολουθεί μια σύντομη παρουσίαση της δράσης του Barry Horne.

Το 1988 πήρε για πρώτη φορά δημοσιότητα το όνομα του Barry, όταν συνελήφθη μαζί με άλλους τρεις για την απόπειρα διάσωσης ενός ρινοδέλφινου από μια πισίνα στο Lancashire. Το 1990 μαζί με δύο ακόμα άτομα εισέβαλε στη Harlan Interfauna στο Cambridge και αφαίρεσε 82 beagles και 26 κουνέλια, που επρόκειτο να προμηθευτούν σε εργαστήρια ως πειραματόζωα. Τρία χρόνια αργότερα μπήκε στη φυλακή για καταστροφές που προκάλεσε μαζί με άλλους πέντε σε μια διάσκεψη για τα πειράματα στα ζώα στο Oxford. Από εδώ και πέρα ξεκινάει μια περίοδος στη ζωή του Barry που η δράση του σαν υπερασπιστής των δικαιωμάτων των μη ανθρώπινων πλασμάτων παίρνει σκληροπυρηνική διάσταση.

Τον Ιούλιο του 1996 και μετά από μια σειρά βομβιστικών ενεργειών που φέρεται αυτός ως υπεύθυνος, συνελήφθη από την αστυνομία. Έξι μήνες μετά την προφυλάκισή του ξεκίνησε την πρώτη του απεργία πείνας, ζητώντας από τον τότε πρόεδρο του κόμματος των Εργατικών John Major να αποσύρει την υποστήριξη του στα ζωικά πειράματα μέσα σε ένα πλάνο πενταετίας. Ο Barry σταμάτησε την απεργία του την 35η μέρα και τότε ο εκπρόσωπος των Εργατικών για θέματα ευημερίας των ζώων δήλωσε ότι «το Εργατικό Κόμμα δεσμεύεται να ελαττώσει και μετέπειτα να καταργήσει τη ζωοτομία». Κατά τη διάρκεια της απεργίας, υπήρξε μια ραγδαία αύξηση σε όλη την Αγγλία στον ακτιβισμό για τα δικαιώματα των ζώων, με συνεχείς απελευθερώσεις ζώων και υλικές καταστροφές, πάντα σε συμπαράσταση στη μάχη που έδινε ο Barry.

Έξι μήνες αργότερα, στις 11 Αυγούστου 1997, ο Barry ξεκινάει τη δεύτερη απεργία πείνας. Αυτή τη φορά ζητάει από το Εργατικό Κόμμα ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την κατάργηση της ζωοτομίας. Οι αλληλέγγυες στον Barry δράσεις ήταν ακόμα πιο μαζικές και πέρασαν τα σύνορα της Αγγλίας. Η απεργία πείνας σταμάτησε 46 μέρες αργότερα, όταν οι Εργατικοί δέχτηκαν επίσημα να συζητήσουν με τους διαδηλωτές. Ήταν η πρώτη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο.

Στις 12 Νοεμβρίου 1997 ξεκινάει η δίκη. Αν και αναγνωρίστηκε η πρόθεση του Barry να μην προκαλέσει βλάβη σε κάποιον/α, χαρακτηρίστηκε από το δικαστή τρομοκράτης και του αποδόθηκε ποινή φυλάκισης 18 ετών. Ήταν η μεγαλύτερη ποινή μέχρι τότε για πράξεις υπέρ της απελευθέρωσης των ζώων.

Στις 6 Οκτωβρίου του 1998, ο Barry Horne ξεκίνησε την τρίτη και μεγαλύτερη απεργία πείνας. Αυτή τη φορά τα αιτήματά του ήταν πολύ συγκεκριμένα: Ζητούσε την παύση έκδοσης αδειών για ζωικά πειράματα και τη μη ανανέωση των εν ενεργεία αδειών, την άμεση απαγόρευση των πειραμάτων για μη ιατρικούς σκοπούς, την κατάργηση όλων των πειραμάτων μέχρι τις 6 Ιανουαρίου 2002, την άμεση παύση των πειραμάτων στους κρατικούς φορείς και το κλείσιμο της Animal Procedures Committee, ενός συμβουλευτικού σώματος που προωθεί τη βιομηχανία ζωοτομίας. Πλέον η ζωοτομία ήταν θέμα μέσα στο Βρετανικό Κοινοβούλιο. Ο Barry κατά τη διάρκεια της απεργίας, γράφει μέσα από τη φυλακή: «Αυτός ο αγώνας δεν είναι για μας, ούτε για τις προσωπικές μας ανάγκες. Είναι για κάθε ζώο που υπέφερε και πέθανε μέσα στα εργαστήρια ζωοτομίας, και για κάθε ζώο που θα υποφέρει και θα πεθάνει στα ίδια εργαστήρια, εκτός και αν σταματήσουμε αυτή τη σατανική επιχείρηση τώρα. Οι ψυχές των βασανισμένων νεκρών ουρλιάζουν για δικαιοσύνη, οι κραυγές των ζωντανών για ελευθερία. Μπορούμε να δημιουργήσουμε αυτή τη δικαιοσύνη και να παραδώσουμε αυτή την ελευθερία. Τα ζώα δεν έχουν κανέναν εκτός από εμάς. Δε θα τα απογοητεύσουμε».

Την 52η μέρα – και όντας ήδη στο νοσοκομείο 6 μέρες – ο Barry πόναγε πολύ, είχε προβλήματα με την όρασή του και υπήρχε άμεσος κίνδυνος να πέσει σε κώμα. Το ενδεχόμενο θανάτου του Barry ήταν πλέον ορατό. Το Animal Rights Militia έβγαλε μια ανακοίνωση απειλώντας πως αν πεθάνει ο Barry Horne θα σκοτώσει 10 ανθρώπους που έχουν άμεση σχέση με τη ζωοτομία. Κατά τη διάρκεια αυτής της απεργία πείνας οι δράσεις και η συμπαράσταση του κόσμου ήταν ακόμα μεγαλύτερης κλίμακας από τις προηγούμενες δυο.

Την 63 μέρα είχε χάσει την ακοή του από το ένα αυτί, την όραση του από το ένα μάτι, είχε κύρωση του ήπατος και πόναγε πολύ. Την 66η μέρα μεταφέρεται ξανά στη φυλακή, με την πρόφαση ότι δεν υπάρχει λόγος νοσηλείας του στο νοσοκομείο, αφού αρνείται την περίθαλψη. Ο Barry πλέον είχε χάσει την επαφή με το περιβάλλον και δε θυμόταν το λόγο που έκανε απεργία πείνας. Σταμάτησε την απεργία την 68η μέρα χωρίς να δώσει κάποια εξήγηση. Όλοι οι άνθρωποι του στενού κύκλου του υποστηρίζουν ότι κάτι συνέβη στον Barry κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ημερών που δεν μπορούσαν να έχουν επαφή μαζί του, όταν και επέστρεψε στη φυλακή.

Ο Barry δε συνήλθε ποτέ από τις ζημιές που του προκάλεσε αυτή η τελευταία απεργία πείνας, σωματικές και διανοητικές. Συνέχισε να κάνει απεργίες πείνας ξανά και ξανά μέσα στη φυλακή, με ελάχιστη υποστήριξη. Όπως λέγεται, από ένα σημείο και ύστερα μόνο οι φρουροί ήξεραν αν έτρωγε ή όχι. Πέθανε στις 5 Νοεμβρίου 2001 από ανεπάρκεια ήπατος, στη 15η μέρα μιας ακόμα απεργίας πείνας.

Κλείνοντας, παραθέτω το γράμμα του Barry κατά την τρίτη απεργία πείνας του.

Είναι πάντα ευκολότερο να βλέπουμε τους λόγους για τους οποίους δε μπορούμε να πετύχουμε, πάντα ευκολότερο να ανασηκώσουμε τους ώμους μας και να πιστεύουμε πως το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε, σχεδόν ως συμβολική χειρονομία. Χωρίς πίστη στην επιτυχία η επιτυχία γίνεται τόσο δύσκολο να επιτευχθεί, σχεδόν κάτι αδύνατο. Σαν την απελευθέρωση των ζώων ουσιαστικά, μια έννοια αδύνατη. Ξέρουμε ότι δεν είναι όμως, ειδάλλως για τι παλεύουμε; Δεν πρέπει ποτέ να φοβόμαστε να πετύχουμε ή να πιστεύουμε πως μπορούμε να πετύχουμε. Και δεν πρέπει ποτέ να φοβόμαστε να φθάσουμε στα αστέρια, εάν αυτό είναι που χρειάζεται. Με αυτή την απεργία πείνας λέμε στην κυβέρνηση αυτής της χώρας ότι τα θέλουμε όλα και δε θα δεχτούμε τίποτα λιγότερο από την επιτυχία. Πώς μπορούμε ενδεχομένως να ζητήσουμε λιγότερα; Κάνοντας κάτι τέτοιο, πρόκειται να καταδικαστούν τόσα πολλά ζώα σε μια ζωή βασάνων και θανάτου. Πιστέψτε με, ο καιρός έχει έρθει να φθάσουμε εκείνα τα αστέρια και να πιστέψουμε ότι είναι δυνατό.

Πολλοί άνθρωποι λένε ότι αυτή η διαμαρτυρία δε μπορεί να πετύχει επειδή η κυβέρνηση δε νοιάζεται, δε θα υποχωρήσουν, και δεν έχουν κανένα συναίσθημα για τα ζώα. Άλλοι λένε ότι ο στόχος που θέτουμε είναι υπερβολικός, πως θα έπρεπε να ζητήσουμε λιγότερα, να στοχεύσουμε έναν ευκολότερα αποκτήσιμο στόχο. Λένε, δεν μπορείς να τα αναμένεις όλα· ας το πάρουμε ένα βήμα κάθε φορά. Η απάντησή μου σε αυτό το τελευταίο είναι ότι έχουμε κάνει ακριβώς αυτό για χρόνια τώρα. Το έχουμε πάρει ένα βήμα κάθε φορά, στο μακρύ δρόμο που έχουμε προχωρήσει για τη δικαιοσύνη στα εργαστήρια. Και τώρα έχουμε φθάσει στο σημείο που βλέπουμε τη θέα του στόχου μας. Δεν υπάρχουν άλλα βήματα να κάνουμε εκτός από αυτό, το τελικό βήμα για την ολική κατάργηση της ζωοτομίας. Μην κάνετε κάποιο λάθος· ο στόχος αυτής της απεργίας πείνας δεν είναι να απαιτηθεί κάτι που δεν μπορεί να δοθεί. Γιατί είμαστε λογικοί άνθρωποι, και ως τέτοιοι δεν απαιτούμε μια στιγμιαία λύση. Αντ' αυτού λέμε 'εντός μιας συμφωνηθείσας χρονικής περιόδου'. Αυτό σημαίνει ακριβώς ό,τι λέει, καμία διπλή συναλλαγή, καμία κενή υπόσχεση, καμία μυστική διαπραγμάτευση. Δώστε μας μια προθεσμία που μπορούμε να συμφωνήσουμε και μας δώστε το λόγο σας για αυτή.

Στην κυβέρνηση των Εργατικών θα έλεγα αυτό· έχετε μεταχειριστεί το Κίνημα των Δικαιωμάτων των Ζώων, τις χιλιάδες και χιλιάδες ανθρώπων που αγαπάνε τα ζώα σε αυτή τη χώρα πολύ άδικα. Στους μήνες που καταλήγουν στις εκλογές είπατε τόσα πολλά ωραία πράγματα, μας δώσατε υποσχέσεις και υποχρεώσεις, μας βεβαιώσατε κατ' επανάληψη για τις αξιότιμες προθέσεις σας προς τα ζώα. Και σας πιστέψαμε. Εξαιτίας αυτού, χιλιάδες και χιλιάδες άνθρωποι σας ψήφισαν πρόθυμα, θεωρώντας πως εδώ επιτέλους ήταν μια κυβέρνηση που θα κρατούσε το λόγο της και θα βοηθούσε τα ζώα. Μας έχετε απογοητεύσει και έχετε προδώσει τα ζώα που δεσμευθήκατε να βοηθήσετε. Δεν θα το ξεχάσουμε αυτό· Δεν είναι αρκετό να λέτε ότι δεν είχατε το χρόνο ακόμα να κάνετε ό,τι έχετε υποσχεθεί. Τα λόγια σας από τις εκλογές και μετά αποδεικνύουν αυτό, μας μιλούν μόνο για μια έλλειψη συναισθήματος για τα ζώα. Μας λέτε ότι δεν είναι προτεραιότητα. Στις χιλιάδες που σας έδωσαν τις ψήφους τους, είναι πράγματι μια προτεραιότητα και θα ήταν σοφό να το θυμάστε αυτό. Δείξτε μας λοιπόν τώρα ότι είστε άνδρες και γυναίκες με τιμή, ότι έχετε συμπόνια, ότι είστε δεσμευμένοι στο τελείωμα των βασάνων των ζώων στα εργαστήρια ζωοτομίας. Σε αυτό το ζήτημα μιλήστε μαζί μας και θα ακούσουμε αλλά μην προδώσετε τα ζώα ή εμάς πάλι, αλλιώς δεν θα ξεχάσουμε.

ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Barry Horne


Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου